Rozmowa z Agatą Chałupnik, badaczką, praktyczką, tanguerą

‍

Taniec jest postrzegany jako coś kobiecego, więc tańczący mężczyzna bywa postrzegany jako zniewieściały, jako niemężczyzna. W rezultacie wielu chłopców unika nie tylko szkół baletowych, ale po prostu tańczenia. To negatywne sprzężenie zwrotne: im bardziej mężczyzn w tańcu brakuje, tym silniejszy jest stereotyp, że taniec jest niemęski.

Magdalena Drab podjęła ambitną próbę stworzenia moralitetu, przypowieści o przypadkach osób zbędnych, zmuszonych do ucieczki, wiecznych tułaczy.

Spektakl o hipisach? Kończy się tak, jak myślicie – piosenką Let the Sunshine In. Piszę to od razu, bo nie wszyscy widzowie mają tyle cierpliwości, żeby obejrzeć Erę Wodnika do końca. Trudno ich za to winić.