Idealista

Jaracz miał poczucie ciągłości historii teatru w Polsce. A przynajmniej chciał, żeby taka ciągłość była. W 1945 roku umierający, pozbawiony głosu przez gruźlicę i prawie głuchy po ciosie niemieckiego strażnika w Auschwitz, stary aktor pisał referat, który wygłoszono na pierwszym, powojennym zjeździe ZASP-u. Pisał o tym, że teatr powinien mniej być sklepem, a bardziej szkołą, mniej przedsiębiorstwem, a więcej kościołem.

Henryk Mazurkiewicz

Forever Young

Spektaklem Podróż za jeden uśmiech Piotr Ratajczak próbuje przebić się do najbardziej, jak głosi powszechna opinia, wybrednego i najmniej zagospodarowanego przez teatr widza, czyli nastolatków.

Magdalena Figzał-Janikowska

Polish Only

Staff Only, reż. Katarzyna Kalwat, Biennale Warszawa / TR Warszawa

Joanna Ostrowska

Karmelowo

Karmelek, reż. Anna Rozmianiec, Teatr Pleciuga

teatralny.pl

Łukasz Drewniak Opinie

K/231: Maleństwa

Trojanki Jana Klaty z Gdańskiego Teatru Wybrzeże. Wybitny spektakl do przerwy, a może nawet prawie do ostatniego kwadransa.

ja, bóg, reż. Tomasz Rodowicz i Joanna Chmielecka, Teatr CHOREA w Łodzi

Piotr Olkusz Recenzje

Twarzą w twarz

Oparte na tekstach Grotowskiego przedstawienie na dwoje aktorów, bardziej niż rozważaniem o Grocie, jest medytacją o obecności.

W stronę słońca, reż. Maciej Rabski, Teatr Układ Formalny

Henryk Mazurkiewicz Recenzje

Długi dzień krótkiego życia

Jestem naprawdę ciekaw, co na to dzieciaki. Widzowie w wieku od pięciu lat i wyżej, w których tym razem celuje Teatr Układ Formalny.

Heinrich Heine, Dziewczęta i kobiety Shakespeare’a, Fundacja Augusta hrabiego Cieszkowskiego, Warszawa 2018

Olga Katafiasz Recenzje

Pejzaż zamiast portretów

Tytuł szkiców Heinricha Heinego o Szekspirze okazuje się mylący – Dziewczęta i kobiety Shakespeare’a traktują nie tyle o bohaterkach dramatów Stratfordczyka, co o kilku kwestiach, które zajmowały autora również w innych utworach i którym poświęcał uwagę przez wiele lat.

felietony