Polowanie na niedźwiedzia
Lokis jest próbą penetrowania ciemnych rejonów. Z nadzieją, że jeśli będziemy się z nimi komunikować poprzez sztukę, być może uda się uniknąć tragedii w życiu. Rozmowa z reżyserem Łukaszem Twarkowskim.
Rozbijanie hermetyczności
Praca tancerza jest pracą również umysłową i nie można tego dłużej bagatelizować. Rozmowa z Tomaszem Ciesielskim, badaczem tańca i tancerzem.
Powrót na granicę
Zamiast rozszerzać perspektywę, staramy się więc tym razem skoncentrować na tym, co jest nam stosunkowo bliskie. Rozmowa z Andrzejem Churskim, szefem międzynarodowego festiwalu Kontakt w Toruniu.
To ludzie tworzą teatr
Zawsze powtarzam, że tak, jak Teatr Powszechny się wtrąca, tak Teatr Żydowski pamięta. Rozmowa z Gołdą Tencer, dyrektor Teatru Żydowskiego w Warszawie.
Piętnaście sezonów Teatru Limen Butoh
Butoh nie jest ekspresją. To jest najważniejszy aspekt tej praktyki, często nierozumiany i pomijany. Rozmowa z Sylwią Hanff, tancerką butoh, choreografką i reżyserką.
Spłacam swój dług
Kiedy zaczynałem pracę w Poznaniu, wydawało mi się, że będę szedł bardziej zdecydowanie w tematykę małych ojczyzn i lokalnej historii. Ale szybko zrozumiałem, że to anachroniczny pomysł. Rozmowa z Maciejem Nowakiem, dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego w Poznaniu.
Teatr jako sztuka skondensowanego działania
Dla mnie teatr jest sztuką skondensowanego działania – rzeczywistością, której królestwem jest metafora. Rozmowa z reżyserem teatralnym Radosławem Rychcikiem.
Fuzja sztuk
Teatr współczesny bardzo dynamicznie się zmienia, a ja chciałbym, żeby Przegląd nie był na te zmiany obojętny. Rozmowa z Cezarym Studniakiem, dyrektorem artystycznym Przeglądu Piosenki Aktorskiej.
Fortuna nam sprzyja
Jerzy Limon wiele nas nauczył, pozwolił nam się rozwinąć, dziś mogę więc powiedzieć, że mamy doświadczenie i umiejętności dające możliwość kontynuowania jego dzieła. Rozmowa z Joanną Śnieżko-Misterek, koordynatorką Festiwalu Szekspirowskiego.
Sfera podróżujących myśli
Jest wiele dyskusji na temat kanoniczności butō, jego „prawdziwości” i japońskości. Byłam tym w pewnym momencie bardzo zmęczona, bo esencjonalizacja jest zamykającą fikcją. Rozmowa z dr Katarzyną Pastuszak, tancerką, choreografką, badaczką butō.
Lekcje z zagubienia
W Widzę nic nie chciałem, żeby było dosłowne. Ślepota głównej bohaterki jest motorem napędowym. Rozmowa z Filipem Zawadą, autorem tekstu dramatycznego Widzę nic nagrodzonego w konkursie Wrocławskiego Teatru Współczesnego Strefy Kontaktu.
Najważniejsze to słuchać
Szczęśliwie młode pokolenie mówi „nie” i ma inspirującą odwagę przeciwstawić się przemocy, która nie mieści się w żadnej definicji procesu twórczego. Rozmowa z Niną Gabryś i Ewą Kaim, rzeczniczkami do spraw etyki Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.
