Polowanie na niedźwiedzia
Lokis jest próbą penetrowania ciemnych rejonów. Z nadzieją, że jeśli będziemy się z nimi komunikować poprzez sztukę, być może uda się uniknąć tragedii w życiu. Rozmowa z reżyserem Łukaszem Twarkowskim.
Rozbijanie hermetyczności
Praca tancerza jest pracą również umysłową i nie można tego dłużej bagatelizować. Rozmowa z Tomaszem Ciesielskim, badaczem tańca i tancerzem.
Powrót na granicę
Zamiast rozszerzać perspektywę, staramy się więc tym razem skoncentrować na tym, co jest nam stosunkowo bliskie. Rozmowa z Andrzejem Churskim, szefem międzynarodowego festiwalu Kontakt w Toruniu.
To ludzie tworzą teatr
Zawsze powtarzam, że tak, jak Teatr Powszechny się wtrąca, tak Teatr Żydowski pamięta. Rozmowa z Gołdą Tencer, dyrektor Teatru Żydowskiego w Warszawie.
Piętnaście sezonów Teatru Limen Butoh
Butoh nie jest ekspresją. To jest najważniejszy aspekt tej praktyki, często nierozumiany i pomijany. Rozmowa z Sylwią Hanff, tancerką butoh, choreografką i reżyserką.
Spłacam swój dług
Kiedy zaczynałem pracę w Poznaniu, wydawało mi się, że będę szedł bardziej zdecydowanie w tematykę małych ojczyzn i lokalnej historii. Ale szybko zrozumiałem, że to anachroniczny pomysł. Rozmowa z Maciejem Nowakiem, dyrektorem artystycznym Teatru Polskiego w Poznaniu.
Teatr jako sztuka skondensowanego działania
Dla mnie teatr jest sztuką skondensowanego działania – rzeczywistością, której królestwem jest metafora. Rozmowa z reżyserem teatralnym Radosławem Rychcikiem.
Fuzja sztuk
Teatr współczesny bardzo dynamicznie się zmienia, a ja chciałbym, żeby Przegląd nie był na te zmiany obojętny. Rozmowa z Cezarym Studniakiem, dyrektorem artystycznym Przeglądu Piosenki Aktorskiej.
W stronę Camelot
Dziś trzeba powiedzieć widowni, że nigdy nie wrócimy już do tego, co było, że o teatrze Tomaszewskiego możemy mówić jedynie jako o inspiracji.
Rozmowa z Leszkiem Bzdylem, tancerzem, reżyserem, dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Pantomimy.
Czułość i porażkowość
Teatr psychologiczny i film starają się osiągnąć przeźroczystość komunikatu języka, my działamy w drugą stronę. Rozmowa z reżyserką Klaudią Hartung-Wójciak
Monitory nas nie ocalą
Humanka rozgrywa się w dekoracjach – jak to określił autor – „nieodległej przyszłości", są one jednak dla mnie tylko pretekstem.
Rozmowa z reżyserką Leną Frankiewicz.
Społeczeństwo nie lubi, jak ktoś sobie za dużo pozwala
Nie pracuję na tekście, a aktorzy w Polsce po prostu wielbią tekst. Zmuszam aktorów do procesu, to oznacza niewiadomą, a oni wolą reżysera, który „wie”. Rozmowa z reżyserką Anną Karasińską