Czas na życie

Choć Momo to przede wszystkim wspaniała rozrywka, stanowi też solidnie skonstruowaną antyutopię, dostosowaną do wieku młodych widzów. Spektakl skłania do refleksji również dorosłych, którzy przyzwyczaili się — a częściowo i pogodzili — z nieustannym „wyścigiem szczurów”, nadgodzinami i koniecznością bycia dostępnym 24/7.

Juliusz Tyszka

Motyw klasyczny w perspektywie feministycznej

W Teatrze im. Bogusławskiego przyszła kolej na dekonstrukcję. Warto jednak dodać, że została ona bardzo starannie przygotowana przez mądre ukształtowanie repertuaru.

Tomasz Mościcki

I znów reżyser ma pomysły

Faust, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy.

Maciej Wojtyszko

Sedno

Ponieważ nadal mam uczucie, że mój organizm jest jakiś inny i słabo przypomina ten sprzed choroby, zaczynam się zastanawiać, czy aby nie trafiłem do innego wszechświata,…

teatralny.pl

Czuję wstyd, żyjąc w takim świecie, reż. Wiktor Rubin, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

Piotr Olkusz Recenzje

O wstydzie, nie o dumie

I Rubin, i Janiczak rozsyłają po teatrach kolejne projekty spektakli z nadzieją, że zostaną przyjęte.

Ziemia jest płaska, reż. Julian Hetzel, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie

Zuzanna Berendt Recenzje

Wiadomości z ostatniej chwili

Odbiorowi Ziemia jest płaska towarzyszyło dojmujące poczucie, że twórcy, nie znając dobrze specyfiki politycznej Polski postanowili zaproponować wypowiedź artystyczną o charakterze politycznym.

Wierna wataha, reż. Paweł Wolak, Katarzyna Dworak, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz Recenzje

Nowe średniowiecze

Wolak i Dworak napisali tekst rzadki na polskich scenach – świetnie skonstruowaną opowieść, pełnokrwiste postaci, głęboki konflikt i wciągające dialogi.