Kino Van Pir

Jest mistrzem teatru cudów. Marek Zakostelecký z charakterystyczną dla niego poetyką, która stanowi mieszankę starego kina, rewii i variété umożliwia widzom podróże w czasie i w przestrzeni. Nie po raz pierwszy jako scenograf i reżyser dramatów, oper, autorskich scenariuszy czy współczesnych sztuk dla dzieci uruchamia z powodzeniem na oczach publiczności teatralno-filmową maszynę do grania, stosując błyskotliwy montaż scen i obrazów.

W Teatrze Guliwer reżyser wystawia Niezwykłą historię Sebastiana Van Pirka Marcina Wichy. Barwione światłem czarno-białe ramy otoczonego żarówkami okna sceny pozwalają na iluzję seansu, podczas którego ukazany zostaje horror na wesoło, a raczej jego pastisz o cechach komedii slapstickowej. Stylizowaną grę postaci podkreślają: nadwyrazista mimika, „ekspresjonistyczny”, szeroki gest, nierzadko zatrzymany przesadny ruch, groteskowa charakteryzacja, kostium o intensywnych, kontrastowych odcieniach. Dodatkowo, w umieszczonym w głębi ekranie pojawiają się kolejni bohaterowie, to znów ich cienie. Tak osiągnięta perspektywa tworzy złudzenie poszerzenia, a nawet rozstąpienia się niewielkiej przestrzeni. Miejsce akcji nabiera powietrza i prawdziwie trójwymiarowej głębi.

W rodzinie wampirów przychodzi na świat tytułowy Sebastian (Jakub Szlachetka). Pozbawiony kłów nie spełnia oczekiwań Taty (Adam Wnuczko), przynosi wstyd przodkom – nie jest godzien nosić miana monstrum. Jednocześnie potrafi od pierwszych chwil zjednać sobie sympatię publiczności, z którą nawiązuje więź i łączy się porozumiewawczym spojrzeniem. Odznacza się bowiem szczerością, bezpośredniością oraz wrodzonym optymizmem, które pozwolą mu, wbrew przeciwnościom losu, w drodze przez stacje niepowodzeń zaakceptować siebie, upomnieć się o szczęście i zaspokoić własne potrzeby. Warunkowana miłość i wymagania najbliższego otoczenia przestaną być w końcu przeszkodą w przekraczaniu schematów. Sebastian uwalnia się spod wpływu roszczeniowego i decydującego o wszystkim ojca, który pracuje w nocy jako szofer podejrzanej taksówki, egzaltowanej Mamy (Izabella Kurażyńska) i nadpobudliwej Starszej Siostry Starszylli (Izabela Zachowicz) dokarmiającej nietoperze.

Choć nie dość krwiożerczy w szkole strachów, w której umieszczony zostaje na siłę dzięki dawnym znajomościom ojca, nie dość odważny w wojsku, nie wystarczająco wydajny w drużynie sportowej, pozostając wiernym sobie, znajduje właściwe miejsce, skrojone na jego miarę. W poczuciu wewnętrznej swobody, wolny od zewnętrznych nakazów i zakazów oraz presji będzie odtąd sprzedawcą dziwnych przedmiotów – płaskich niczym wycinanki kolorowych rekwizytów. W obnośnym sklepiku Sebastian Van Pirek z plastikowymi kłami, realizując marzenia, okazuje się najszczęśliwszy pod słońcem. Do tego otaczają go przyjaciele.

Spektakl Marka Zakostecký’ego jest gęsty od efektownych muzyczno-ruchowych rozwiązań, gry słów wykorzystanej w piosenkach i w wypowiadanych kwestiach – pełnych czarnego, surrealistycznego humoru. A wszystko to w świetnym wykonaniu aktorów, którzy zabawne postacie rysują odpowiednio dobraną grubą kreską. Reżyser, umieszczając kino w teatrze, a teatr w kinie, ujawnia i eksponuje umowność zabiegu. Z dezynwolturą przeprowadza Van Pirka przez koleje etapy jego życia ujętego zręcznie w nawias metafory. Widownia chwyta w lot ów zamysł i beztrosko poddaje się grze, podążając za bohaterami.

12-06-2024