Wycinki prasowe

Aktor Mevius grał na wrocławskim teatrze rolę Murzyna. Przez nadzwyczajny pośpiech w toalecie przepomniał on wdziać czarne rękawiczki i wyszedł na scenę z afrykańską twarzą, a białemi rękoma. Publiczność spostrzegłszy ten błąd, gromiła aktora sykaniem i gwizdami. Mevius opamiętawszy się, nie widział innego ratunku, jak ukrywać ręce, przez co w reszcie sceny grał bardzo nienaturalnie i tylko pomnożył nieukontentowanie widzów. Tymczasem kończy się jego scena; publiczność szydzi – lecz jakież powstało zdziwienie, gdy Murzyn, zawołany przez swego Pana, wyszedł znowu na scenę jak pierwej z białymi rękoma! Śmiech, świstanie, hałas. Mevius na to wszystko nie zważa. Gra śmiało i w ciągu gry, niby od niechcenia, zdejmuje cielistą rękawiczkę, spod której czarne pokazał ciało! Publiczność oniemiała. Murzyn i drugą potem odsłania rękę, a powszechny oklask wynagradza mu dowcipną poprawę nieuwagi.

Po upadku powstania listopadowego w Warszawie zawieszono przedstawienia w Teatrze Narodowym. Wznowiono je 1 stycznia 1832 roku. Z tej okazji w „Gazecie Warszawskiej” z 31 grudnia 1831 roku (nr 350) pojawiło się następujące ogłoszenie:

Urząd Municypalny miasta stołecznego Warszawy, z powodu nastąpić mającego z dn. 1 I 1832 r. otwarcia widowisk w Teatrze Narodowym i Rozmaitości, podaje do publicznej wiadomości w ponowieniu dawniejszych rozporządzeń następne, a do zachowania porządku ogólnego służące przepisy:

1. Nie wolno nikomu wymijać się pojazdem tak w czasie przyjazdu do Teatru, jako też rozjazdu z tegoż.
2. Wszyscy przybywający do teatru, laski, parasole zechcą składać przy wejściu za kontramarkami w miejsce na ten cel przeznaczone.
3. Przybywający do teatru zdejmować obowiązani są kapelusze lub czapki i przez cały ciąg widowiska pozostać z odkrytą głową.
4. Oprócz należących osób do składu teatralnego nikomu więcej nie wolno wchodzić za kulisy.

W Warszawie dn. 30 XII 1831

[podpisano] Referendarz Stanu, Prezydent J. Łaszczyński. Sekretarz: Brodzki