Zawłaszczyć traumę. Instrukcja
Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, doktor nauk humanistycznych. Referentka krajowych i międzynarodowych konferencji naukowych poświęconych literaturze i kulturze. Publikowała m.in. w internetowym „Dzienniku Teatralnym” oraz w miesięczniku „Teatr”. Współpracowała z Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia” i Nadbałtyckim Centrum Kultury w Gdańsku. Mieszka w Gdyni.
Weronika Szczawińska jest w bardzo dobrej formie. I w formie, którą my, widzowie, bardzo dobrze znamy. Wojny, których nie przeżyłam w bydgoskim Teatrze Polskim to znów ten sam spójny i konsekwentny język teatralny, z akcentem padającym na fragment, celowo zdekomponowany i ujęty w cudzysłów (para)naukowego dyskursu. To znana nam struktura dramaturgiczno-inscenizacyjna, organizowana gestem sięgnięcia po strzęp, skrawek, wycinek, poddany następnie próbom skrupulatnej specyfikacji. Wreszcie – „teren badań” ponownie obejmuje temat pamięci i historii, składników warunkujących projekty fantazmatycznych scenariuszy.
Cisza, ciemność. Czas na kolejną wojnę.
9-11-2015
Teatr Polski w Bydgoszczy
Agnieszka Jakimiak, Weronika Szczawińska
Wojny, których nie przeżyłam
reżyseria: Weronika Szczawińska
dramaturgia: Agnieszka Jakimiak
scenografia i kostiumy: Daniel Malone
muzyka: Krzysztof Kaliski
obsada: Sonia Roszczuk, Maciej Pesta, Piotr Wawer Jr, Marta Malikowska, Jan Sobolewski, Małgorzata Trofimiuk
premiera: 23.09.2015
Oglądasz zdjęcie 4 z 5
