To stało się w zabawie

Na scenie Teatru Polonia nie zobaczymy barbarzyńskiej Medei, księżniczki i czarownicy z Dalekiego Wschodu, która pomogła Jazonowi zdobyć złote runo. W zamian zobaczymy dość banalną obyczajówkę.

Trzebaż więcej?

Właśnie takim pięknym faktem stał się spektakl Ireny Jun. Pięknym i – przynajmniej w Warszawie – odosobnionym.

Opowieść, którą chcemy realizować

Chcemy uczciwie rozmawiać, bez ideologicznego zacietrzewienia. Rozmowa z Piotrem Kulczyckim, szefem artystycznym Teatru Wolandejskiego z Warszawy.

Historia wesoła, a ogromnie przez to smutna

Igor Gorzkowski – reżyserujący tę sztukę w Teatrze Powszechnym – wyczuł doskonale, że Rewizor nie wymaga nachalnych uwspółcześnień.

Żywa treść teatru

Portret Szyfmana, jaki wyłania się z książki, mocno osadzonej w kontekstach historycznych, politycznych, społecznych i obyczajowych, jest wielowymiarowy. Rozmowa z prof. Barbarą Osterloff.

Będzie z tego przebój

W Teatrze Ateneum aktorzy grają osobno, brakuje interakcji między postaciami, a przecież właśnie na tych interakcjach zasadza się twórczość Williamsa.

Przekroczył zwyczajność – życia i teatru

Wojciech Krukowski, Lech Raczak, Krzysztof Jasiński, Zdzisław Hejduk to były osobowości; oni wiedzieli, kiedy żyją i po co. Rozmowa z prof. Lechem Śliwonikiem o Wojciechu Krukowskim.

Szykowna łobuzica

Spotkanie piękne i mądre – najlepszy mikołajkowy prezent, jaki mogły dzieci otrzymać od Teatru Narodowego.

Niedorzeczne, a oczywiste

Niemal pustą przestrzeń sceny Mazowieckiego Centrum Kultury i Sztuki aktorzy wypełnili błyskotliwą, realistyczną grą niewspartą zbędnym rekwizytem.