André Hübner-Ochodlo postawił na różnorodność prezentacji. Stworzone przez niego przedstawienie toczy się wartko, jest kolorowe i pełne atrakcji.

Szczecińska inscenizacja Księcia Niezłomnego to uwspółcześniona realizacja idei teatru rapsodycznego. Przedstawienie zrealizowane zostało w Teatrze Współczesnym przez Michała Telegę jako jego spektakl dyplomowy.

Poszukiwanie prawdy na temat minionych zdarzeń jest centralnym motywem spektaklu Kamionna. Opowieści rodzinne zrealizowanego w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie.

Koniec z Eddym to spektakl o piętnie, przemocy i ich wzajemnych relacjach. Reżyserka budzi wrażliwość widzów, unikając taniego współczucia czy moralizowania.

Bohaterowie Drab i Ratajczaka nie są skłonni do poświęcenia prywatnych interesów w imię humanistycznych wartości.

(Nie)zrealizowany przez Verę Popovą, Gosię Trajkowską i Adriena Cognaca spektakl jest ważnym głosem w dyskusji dotyczącej pracowników kultury.

Znów dowiedziałem się czegoś interesującego – o tekstach Becketta i ich widzeniu przez młodych artystów, o równościowym funkcjonowaniu w instytucji kultury, a także o sobie.

Jakub Skrzywanek czyta Gargantuę i Pantagruela jak przypowieść, w której losy bohaterów metaforycznie splatają się z dziejami świata.

Krótka rozmowa ze śmiercią bawi, uczy i daje do myślenia, popularyzując klasyczne arcydzieła rodzimej literatury.

Spektakl Szydłowskiego uczy szacunku dla wszystkich, uzmysławiając widzom potrzebę obalenia starego porządku.