Kamyk
Kamiński, występując w drobnych rolach, nawet w epizodach, potrafił wprawić widownię w stan euforii.
Żadnych ustępstw
Ważnym pytaniem jest to, na ile poglądy Craiga przyczyniły się do zmian w teatrze, a na ile były po prostu jej oznakami.
Papież lokówki, Napoleon ondulacji
Z życiem Cierplikowskiego wiąże się nierozwiązana do dzisiaj tajemnica. Jak to możliwe, że został zapomniany i co stało się z jego ogromnym majątkiem?
Oświecony tyran
Schiller długo funkcjonował jako oczytany dyletant, teoretyk, człowiek, który wszędzie bywa, wszystko wie, coś tam pisze, pięknie śpiewa, ale właściwie trudno powiedzieć, kim jest?
Arnold Szalony, Arnold Wytrwały
Inspiracją dla każdego, kto, nie będąc artystą, chciałby zarobić na teatrze, może być Arnold Szyfman.
Idealista
Jaracz miał poczucie ciągłości historii teatru w Polsce. A przynajmniej chciał, żeby taka ciągłość była.
Jewgnienij Wachtangow albo Zen w sztuce reżyserii
Czy Wachtangow naprawdę pogodził ze sobą szkołę Stanisławskiego z działalnością Meyerholda?
„Nie dojdziemy my – to inni po nas”. Proroctwo Juliusza Osterwy
Naprawdę miał na imię Julian Maluszek. Urodził się w roku 1885 w Podgórzu.
Klucz Melpomeny, czyli teatr w literaturze cz.II
Uchwała ZASP-u w istocie równała się zakazowi wykonywania zawodu. Można się było albo podporządkować zakazowi, albo go złamać. Nikt przed takim dylematem nie postawił pracowników innych branż, na przykład piekarzy, listonoszy albo kolejarzy.
Czerwony dywan w Teatrze Dionizosa
Wiosna roku 458 przed Chrystusem. W ateńskim Teatrze Dionizosa trwają Dionizje Wielkie, zawody teatralne na cześć boga Dionizosa. Widzowie tłoczą się w teatrze już przed świtem.
„Który z was życie swe bez skargi odda za noc spędzoną ze mną?”
Pomimo że od śmierci aktorki upłynęło ponad 120 lat, na jej grobie często palą się znicze. Wisnowska przetrwała w pamięci warszawiaków, choć to nie jej role przeszły do historii.
