Urodzona dla teatru. Wspomnienie o Joannie Bogackiej
26 listopada mija rok od śmierci Joanny Bogackiej – aktorki wybitnej,
choć chyba nie dość hołubionej z racji swego sopocko-gdańskiego adresu
pozostającej z boku głównego nurtu życia teatralnego.
Nieuchwytna, niezdefiniowana, bez wieku… O Krystynie Łubieńskiej
Każda z ról Krystyny Łubieńskiej emanuje samą Krystyną Łubieńską. Bo Krystyna Łubieńska w życiu jest tak samo nieuchwytna, niezdefiniowana i enigmatyczna.
Czarownica z Wybrzeża. Benefis Krystyny Łubieńskiej
Krystyna Łubieńska właśnie tą rolą obchodziła 55-lecie pracy artystycznej na scenie Teatru Wybrzeże.
Szczubel
O Józefie Szczublewskim (13 stycznia 1919 – 2 października 2013) mówiło się Szczubel. Mówili tak koledzy i przyjaciele, sąsiedzi i znajomi, zwierzchnicy i podwładni, studenci i czytelnicy, ludzie mu oddani i obojętni, wszyscy.
Jan Skotnicki – entuzjasta, rzemieślnik i gaduła
Teatr traktował Skotnicki z entuzjazmem, żarliwie i z egzaltacją, gdy o
nim prawił, zapalało mu się w oczach.
Henio
Debiutując z początkiem lat siedemdziesiątych, Henio Baranowski zdobył markę niepoprawnego eksperymentatora, kilka jego przedstawień nie doszło do skutku z powodu konfliktu z dyrektorami nieskłonnymi do zaakceptowania jego nowatorskich pomysłów.
Teatr w operze
Jako widza tej opery najbardziej urzekło mnie ambiwalentne przemieszanie realności z onirycznością, tak przecież obecne w dramacie Gombrowicza.
Baśniowe milczenie
W wersji Ostapczuka Dziewczynka z zapałkami to spektakl, w który wchodzimy jak w sen – by w pełni go przeżyć i pozwolić, by przepłynął przez nasze zmysły.
Spirala
Czy istnieje dziś w Polsce teatr psychologiczny i co to właściwie znaczy? Otóż istnieje, tworzy go Marcin Wierzchowski. Jego kolejne przedstawienie jest o tym, o czym poprzednie, czyli o konfrontacji z zapisaną w nas przeszłością.
Witold Gombrowicz we własnej hi§tory
W bieżącym roku, ogłoszonym w Polsce Rokiem Gombrowicza, odbywa się szturm pisarza na operę.
