Roberto Zucco, reż. Lena Frankiewicz, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu

Lustereczko

Czyżby Lena Frankiewicz znalazła w dramacie Koltèsa głębokie i ważne przesłanie, którym chciała się z nami podzielić?
Festiwal Dramatu STREFY KONTAKTU. Czytania, Wrocław 2-4 czerwca 2017

Zaczytani we współczesności

Wrocławski Teatr Współczesny potrzebował takiego konkursu i takiego festiwalu.
Koziołek kręciołek. reż. Bogusław Byrski, Teatr im. Hansa Christiana Andersena w Lublinie

Hulaj noga, szkoły nie ma!

Koziołek kręciołek to próba powołania miejscowego bohatera, który mógłby iść w paragon nie tylko z czarownicami z Łysej Góry ale i warszawską Syrenką, a nawet Smokiem Wawelskim.
Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze, reż. Justyna Kowalska, Teatr Witkacego w Zakopanem

Teatr z końca świata o końcu świata

Przedstawienie wbiło się w moją głowę z taką samą siłą jak pierwsze premiery „Witkacego” i mimo upływu czasu nie chce jej opuścić, przywołując przed oczy poszczególne obrazy i sceny.
Kotka na gorącym blaszanym dachu, reż. Jacek Poniedziałek, Teatr Ludowy w Krakowie

Williams po Kushnerze

Poniedziałek stawia ostrą diagnozę rodziny: rozczarowane i złamane kobiety, słabi, niezdolni do okazywania uczuć mężczyźni.
Czarodziejski flet, reż. Sjaron Minajlo, Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu

Aktualizująca namolność, czyli „my to wy”

Sjaron Minajlo postanowił wyposażyć swą poznańską inscenizację Czarodziejskiego fletu w cały szereg paląco aktualnych kontekstów politycznych.
Bzik. Ostatnia minuta, reż. Ewelina Marciniak, Teatr Współczesny w Szczecinie

Bzik all inclusive albo czy mogę sprawdzić pani metkę?

Bzik all inclusive albo czy mogę sprawdzić pani metkę?
Ten Bzik... Czaplińskiego i Marciniak ma być przede wszystkim o naszym współczesnym turystycznym doświadczaniu Wschodu przy pomocy ofert w rodzaju all inclusive.
Inwazja jaszczurów , reż. Robert Talarczyk, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Efekt Povondry

Spektakl Roberta Talarczyka wbrew zapowiedziom i plakatom niespecjalnie jest alertem czy też wysmakowaną dystopią.

Z niektórych bajek warto wyrosnąć

Z niektórych bajek warto wyrosnąć
W spektaklu prezentowanym na scenie krakowskiego Teatru Ludowego performerzy nie tylko tworzą interesujące i wyraziste postaci, ale też z wyczuciem rytmu i wrażliwością wobec reakcji publiczności napędzają teatralną maszynerię.

Czy chcemy być wolni?

Czy chcemy być wolni?
Przełamując fale Any Nowickiej wybrzmiewa inaczej niż film von Triera. Owszem, nadal istotne okazuje się pytanie o granice poświęcenia „w imię miłości”, ale mnie zainteresowała inna kwestia, najważniejsza w krakowskim przedstawieniu

Czarny róż

Czarny róż
Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.