Sierpień (August), reż. Anthony Hopkins

Czechow na ekranie. Część I. „Czegoż tu płakać?”, czyli porzućmy patos

Czechow na ekranie, cz. I
Kino obdarzyło twórczość Antona Czechowa miłością równie wierną, jak dramaty Williama Szekspira – tworzono adaptacje kinowe i telewizyjne nie tylko sztuk, ale też opowiadań.
Zwiastowania, reż. Karolina Szczypek, Festiwal Nowe Epifanie w Warszawie

Wszyscy jesteśmy bardzo ważni

Wszyscy jesteśmy bardzo ważni
W Zwiastowaniach Karoliny Szczypek, przedstawieniu przygotowanym w ramach festiwalu Nowe Epifanie, poznajemy osiem rodzinnych historii, opowiadanych przez performerów występujących pod własnymi imionami.
Życie intymne Jarosława, reż. Kuba Kowalski, Teatr Wybrzeże

„One cannot control the life of a dżdżownica”

One cannot control the life of a dżdżownica”
Życie intymne Jarosława to spektakl przyglądający się związkowi Jarosława Iwaszkiewicza z Jarosławem Błeszyńskim.
Mojżesz i Aaron, reż. Romeo Castellucci Wzrost i upadek miasta Mahagonny, reż. Ivo van Hove

Tęsknoty za iluzją

Tęsknoty za iluzją
Mojżesz i Aaron oraz Wzrost i upadek miasta Mahagonny to gorzkie i przerażająco prawdziwe diagnozy Europy lat trzydziestych XX wieku.
Szekspir bez cenzury. Erotyczny żart na scenie elżbietańskiej, Jerzy Limon, Fundacja Terytoria Książki.

Laptop i inne (nie)obyczajne wyrazy

Laptop i inne (nie)obyczajne wyrazy
Znakomita i wyjątkowa w polskim piśmiennictwie książka Jerzego Limona rozpoczyna się objaśnianiem kodów wizualnych.
Pan Ein i inne historie, Wiktor Szenderowicz, przekład Jerzy Czech, ADiT.

Ludożerstwo czy dieta ludzka?

Ludożerstwo czy dieta ludzka?
Jerzy Czech wykonał doprawdy wspaniałą pracę translatorską, zaproponowawszy nam pozycję, która będzie jedynie zyskiwała na aktualności.
Hamlet.pl. Myślenie „Hamletem” w powojennej Polsce, Wanda Świątkowska, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Nie tylko o Polsce

Nie tylko o Polsce
Książkę Wandy Świątkowskiej nie tylko uważam za świetne opracowanie podjętego przez autorkę zagadnienia, ale też najzwyczajniej ją lubię.
Męczeństwo Joanny d’Arc, reż. Carl Theodor Dreyer, Francja, 1928.

Scena/ekran: Mnich Artaud

Scena/ekran: Mnich Artaud
Po szeregu filmów, w których w roli protagonisty występował niezastąpiony William Szekspir, zacząłem zastanawiać się nad tym, kogo z wielkich ludzi teatru rzeczywiście mógłbym zobaczyć na ekranie.

Z niektórych bajek warto wyrosnąć

Z niektórych bajek warto wyrosnąć
W spektaklu prezentowanym na scenie krakowskiego Teatru Ludowego performerzy nie tylko tworzą interesujące i wyraziste postaci, ale też z wyczuciem rytmu i wrażliwością wobec reakcji publiczności napędzają teatralną maszynerię.

Czy chcemy być wolni?

Czy chcemy być wolni?
Przełamując fale Any Nowickiej wybrzmiewa inaczej niż film von Triera. Owszem, nadal istotne okazuje się pytanie o granice poświęcenia „w imię miłości”, ale mnie zainteresowała inna kwestia, najważniejsza w krakowskim przedstawieniu

Czarny róż

Czarny róż
Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.