Wierzę w teatr

Wierzę w teatr
Dla mnie jest i zawsze było jasne, że nawet jeśli dziś mecz piłkarski wzbudza niesłychane emocje, to za pół wieku nikt nie będzie o nim pamiętał. Rozmowa z prezydentem Poznania Jackiem Jaśkowiakiem

Alternatywny model dla tańca

Alternatywny model dla tańca
Od początku działalności Krakowskiego Teatru Tańca stawialiśmy na rozwój w trzech kierunkach: edukacja, działania artystyczne oraz impresaryjne.

Rozmowa z Pawłem Łyskawą i Erykiem Makohonem, liderami Krakowskiego Teatru Tańca.

Wziąć jak najwięcej, a potem robić po swojemu

Wziąć jak najwięcej, a potem robić po swojemu
Z punktu widzenia kuratora ciekawi mnie, jak reżyser pokaże tekst, który mu proponuję. Rozmowa z Danielem Adamczykiem, reżyserem i kuratorem Czytelni Dramatu

Teatr musi wyjść z sieci

Teatr musi wyjść z sieci
To kultura generuje działalność innych branż, jest kołem zamachowym dla konsumpcji.

Rozmowa z Martą Miłoszewską, reżyserką, członkinią Gildii Polskich Reżyserek i Reżyserów Teatralnych

Najważniejsza jest świadomość

Najważniejsza jest świadomość
Aktorstwo się zmienia, zmienia się estetyka, strategie artystyczne, zmienia się wyobrażenie o tym, czym w ogóle może być sztuka. Rozmowa z Jarosławem Gajewskim, aktorem i wykładowcą.

W stronę Camelot

W stronę Camelot
Dziś trzeba powiedzieć widowni, że nigdy nie wrócimy już do tego, co było, że o teatrze Tomaszewskiego możemy mówić jedynie jako o inspiracji. Rozmowa z Leszkiem Bzdylem, tancerzem, reżyserem, dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Pantomimy.

Czułość i porażkowość

Czułość i porażkowość
Teatr psychologiczny i film starają się osiągnąć przeźroczystość komunikatu języka, my działamy w drugą stronę. Rozmowa z reżyserką Klaudią Hartung-Wójciak

Monitory nas nie ocalą

Monitory nas nie ocalą
Humanka rozgrywa się w dekoracjach – jak to określił autor – „nieodległej przyszłości", są one jednak dla mnie tylko pretekstem. Rozmowa z reżyserką Leną Frankiewicz.

Delikatne burzenie

Delikatne burzenie
Poszukiwanie innego języka, czy choreograficznego, czy dramaturgicznego, wiąże się w moim przypadku z pracą kolektywną, a nie wizją jednego człowieka. Rozmowa z reżyserem Dawidem Żakowskim.