Baśniowa nie tylko z nazwy
Widzom podoba się, że nie ma tu bariery – „scena” znajduje się w samym środku, pomiędzy stolikami. Gdy zaczynamy grać, gramy dosłownie między widzami, animując lalki nie tylko w jednym kierunku, ale niejako dookoła, ponieważ wszędzie są widzowie. Rozmowa z Urszulą Binkowską, założycielką Baśniowej Kawiarenki.
Teatr dla wszystkich
Czy musi być tak, że teatr deklaruje program i odtąd nie przekracza przyjętych założeń? Jesteśmy dla ludzi. Niekoniecznie dla zwolenników takich czy innych poglądów. Rozmowa z Anną Mierzwą, aktorką Teatru Nowego w Poznaniu.
Przestrzenie wspólnoty
Sytuacja teatrów alternatywnych w realiach kapitalistycznych jest trudna. Ludzie wybierają zawody, które gwarantują bezpieczną egzystencję. Rozmowa z Danielem Jacewiczem, twórcą i reżyserem Teatru Brama.
Powrót Tinkera
Dla teatru politycznego najlepsza jest dyktatura, kiedy panuje silna propaganda. Gdy intensywnie funkcjonują schematy propagandowe, wybucha dziwna, mała wojna. Rozmowa z reżyserem Oskarem Koršunovasem.
Pijana Sypialnia przywróciła mi życie
Widzę, że teatr jest moim aktorom bardzo potrzebny. Wydaje się, że jest też potrzebny widzom. Rozmowa ze Stanisławem Dembskim, aktorem, pedagogiem teatralnym, reżyserem Teatru Pijana Sypialnia.
Dramat liturgiczny bez obciachu
Nie interesuje nas robienie festiwalu pod publiczkę – szukamy twórców, dla których inscenizowanie dramatu liturgicznego nie jest obciachem. Rozmowa z Pawłem Dobrowolskim, dyrektorem Festiwalu Gorzkie Żale.
Przydałby się jakiś półcień
Aktorstwo bez myślenia jest dla mnie dziwne. Aktorstwo powinno być wykonywane świadomie. Rozmowa z Andrzejem Zielińskim, aktorem Teatru Współczesnego w Warszawie.
Krzyżak z Kielcami
To, co jest dobrego w Żeromskim – i trudno wymyślić coś innego w jedynym teatrze dramatycznym w województwie – to ta różnorodność, na którą się zgodził Szczerski i którą zaakceptowali widzowie. Rozmowa z Michałem Kotańskim, dyrektorem Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
W stronę Camelot
Dziś trzeba powiedzieć widowni, że nigdy nie wrócimy już do tego, co było, że o teatrze Tomaszewskiego możemy mówić jedynie jako o inspiracji.
Rozmowa z Leszkiem Bzdylem, tancerzem, reżyserem, dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Pantomimy.
Czułość i porażkowość
Teatr psychologiczny i film starają się osiągnąć przeźroczystość komunikatu języka, my działamy w drugą stronę. Rozmowa z reżyserką Klaudią Hartung-Wójciak
Monitory nas nie ocalą
Humanka rozgrywa się w dekoracjach – jak to określił autor – „nieodległej przyszłości", są one jednak dla mnie tylko pretekstem.
Rozmowa z reżyserką Leną Frankiewicz.
Społeczeństwo nie lubi, jak ktoś sobie za dużo pozwala
Nie pracuję na tekście, a aktorzy w Polsce po prostu wielbią tekst. Zmuszam aktorów do procesu, to oznacza niewiadomą, a oni wolą reżysera, który „wie”. Rozmowa z reżyserką Anną Karasińską