Szukam dla siebie nowego języka

Istnieje takie przekonanie, że dla dzieci to się łatwiej pisze, machnie się bajeczkę i jest fajnie, a dla dorosłych to trzeba to przetrawić przez bebechy. Rozmowa z dramatopisarką Maliną Prześlugą.

Testowanie idei

Rozmowa z Bartoszem Frąckowiakiem, reżyserem spektaklu Afryka w Teatrze Polskim w Bydgoszczy.

A Bóg się będzie śmiał

Lalkarze już wyrośli z kompleksu, że teatr lalek to teatr dla dzieci. Rozmowa z Markiem b. Chodaczyńskim i Markiem Żurawskim, dyrektorami Festiwalu „Lalka też Człowiek”.

Przestawianie zwrotnicy

Nie planuję rewolucji, ale proponuję wyraźną zmianę, którą nazwałbym przestawieniem zwrotnicy. Rozmowa z Pawłem Wodzińskim, dyrektorem Teatru Polskiego w Bydgoszczy.

Jubileuszowy Kadysz

Teatr przetrwa niezależnie od tego, co tam sobie urzędnik wykombinuje. Rozmowa z Tadeuszem Janiszewskim, aktorem i reżyserem Teatru Ósmego Dnia.

Ogarnąć świat w jednym błysku

Czuję powinność budowania wspólnoty, a nie jej rozbijania. Rozmowa z dramatopisarzem Arturem Pałygą.

Szkatuła na teatr

Rozmowa z prof. Jerzym Limonem, pomysłodawcą i dyrektorem Gdańskiego Teatru Szekspirowskiego.

Nie bawi mnie aktor, który ma do pokazania wszystko

W teatrze najbardziej dziś brak mi idoli. Artystów, którzy mogą wciąż czymś zaskoczyć. Rozmowa z Mariuszem Kiljanem, aktorem Teatru Polskiego we Wrocławiu.

To, co jest teatralne, jest zespołowe

Spektakl jest oczywiście zawsze w centrum i w ten spektakl wkładają całą swoją energię, ale poza tym biorą udział w próbach, spotkaniach itd. Teatr jest taką propozycją bliskiego bycia razem. Rozmowa z Justyną Sobczyk - pedagożką teatru, twórczynią Teatru 21.

Teatr dla dzieci jest dziś awangardą

Myślę, że największą sztuką jest łączenie zaplecza intelektualnego z taką formą, która trafi do odbiorcy, który niekoniecznie musiał studiować wiedzę o teatrze. Nikt przecież nie chce, żeby teatr stał się rozrywką dla wąskiej grupy elit. Rozmowa z Marią Wojtyszko, kierownikiem literackim Wrocławskiego Teatru Lalek.

Światów przenikanie

Mam wrażenie, że w Polsce teatr niezależny traktowany jest dziś jako sztuka drugiej kategorii. W Czechach ma trochę inny status, jest poważany za to, że robi ambitniejszą sztukę niż teatry instytucjonalne. Rozmowa z reżyserką Evą Rysovą.