Spory graniczne

A może powinniśmy się najpierw zastanowić, jak granice mogą i powinny być wyartykułowane? Rozmowa z Szymonem Kuklą i Janem Łuciem, studentami Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi.

Delikatność ciała i mobilność prekariatu

Grupa osób na umowach śmieciowych to nie są śmieciowi ludzie, a osoby ciężko pracujące, na wiele, wiele frontów. I powinny być zabezpieczone. Rozmowa z Agnieszką Kryst, tancerką i choreografką.

To nie teatr zmieni świat

My dajemy wolną rękę artystom i artystkom. Uwalniamy spod presji i rygoru instytucji. Rozmowa z reżyserem Grzegorzem Laszukiem.

Autor się boi, niedobrze

W teatrze w sieci widzę szansę na samotne, intymne spotkanie z widzem. Rozmowa z Magdaleną Drab, aktorką, dramatopisarką, reżyserką.

Delikatne burzenie

Poszukiwanie innego języka, czy choreograficznego, czy dramaturgicznego, wiąże się w moim przypadku z pracą kolektywną, a nie wizją jednego człowieka. Rozmowa z reżyserem Dawidem Żakowskim.

Czy jest potrzeba, żeby sztuka przetrwała?

Jak długo można wspierać system, który liczy na to, że czy z pieniędzmi, czy bez, jednostki będą tworzyć? Rozmowa z Katarzyną Kanią, tancerką i choreografką.

Wyłowić to, co najistotniejsze

Jednym z głównych celów i istotą naszego festiwalu jest spotkanie. Rozmowa z Piotrem Seweryńskim, Dziekanem Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.

Nie ma się czego bać

Objęłam wydział, mając w głowie jedno słowo: „kreacja”, a w efekcie moja działalność w mijającym roku sprowadziła się do ratowania szkoły i studentów. Rozmowa z Eweliną Ciszewską, Dziekanką Wydziału Lalkarskiego Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu.

Sprawa na scenie

Mam nadzieję, że nadchodzi czas teatru na bardzo wysokim poziomie, świetnie granego, reżysersko wysublimowanego, a do tego wszystkiego opartego na opowieści. Rozmowa z Arturem Tyszkiewiczem, dyrektorem artystycznym Teatru im. Juliusza Osterwy w Lublinie.

Baśniowa nie tylko z nazwy

Widzom podoba się, że nie ma tu bariery – „scena” znajduje się w samym środku, pomiędzy stolikami. Gdy zaczynamy grać, gramy dosłownie między widzami, animując lalki nie tylko w jednym kierunku, ale niejako dookoła, ponieważ wszędzie są widzowie. Rozmowa z Urszulą Binkowską, założycielką Baśniowej Kawiarenki.

Teatr dla wszystkich

Czy musi być tak, że teatr deklaruje program i odtąd nie przekracza przyjętych założeń? Jesteśmy dla ludzi. Niekoniecznie dla zwolenników takich czy innych poglądów. Rozmowa z Anną Mierzwą, aktorką Teatru Nowego w Poznaniu.