AKCEPTUJĘ
  • Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

Nowy teatr dla dzieci

Reżyser teatralny, historyk i teoretyk teatru. Profesor na Uniwersytecie Wrocławskim i w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie, absolwent Politechniki Wrocławskiej (1979) oraz Wydziału Reżyserii Dramatu krakowskiej PWST (1986). Publikuje m.in. w „Teatrze” i „Dialogu”.
A A A
Fot. Karol Krukowski  

Martyna Majewska idzie jak burza. Jeszcze jako studentka reżyserii wrocławskiej filii PWST w Krakowie zgarnęła nagrodę Tukana OFF podczas Przeglądu Piosenki Aktorskiej w 2013 za spektakl o poetyckim nieco tytule Pasja: cała ta chujowa piosenka aktorska. Tego samego roku w wałbrzyskim Teatrze Lalki i Aktora wyreżyserowała oryginalne widowisko bez słów Naj, znakomicie przyjmowane przez najmłodszą widownię.

Spektakl ten znalazł się w tegorocznym programie Przeglądu Nowego Teatru dla Dzieci, odbywającego się na początku czerwca we Wrocławiu. Organizator Przeglądu, Wrocławski Teatr Lalek, zaprosił Martynę Majewską do wyreżyserowania również premiery specjalnej. Pierwszego czerwca, w Dzień Dziecka, druga edycja Przeglądu Nowego Teatru dla Dzieci zainaugurowana została wspaniałym monodramem Plama.

W pustej przestrzeni otoczonej białymi ścianami samotna aktorka opowiada historię Dobrej i Pięknej Królewny, zamienionej przez Złą i Wyniosłą Czarownicę w… plamę. Jako plama Królewna przemienia się w limuzynę, figury geometryczne, ptaki (nieco straszne, niemal jak u Hitchcocka), a nawet w lody owocowe i kameleona. To właśnie kameleon przywróci Królewnie ludzką postać. Zrobi kolorową kupkę na Czarownicę i tak jakoś przemówi jej do duszy, że ta zapłacze, a łzy, wiadomo, mają moce magiczne, przywracają więc plamie człowieczeństwo. Cała ta opowieść realizowana jest z pomocą rewelacyjnych projekcji komputerowych, pełzających po ścianach i podłodze, a w finale nawet trójwymiarowych. Wydało mi się, że frunę w kosmosie… Najwspanialszy był jednak wielki kameleon. Zmieniał kolory i nerwowo obracał ogromnym okiem, a kiedy mówił, wzruszał nie tylko Czarownicę.   

Jest to przedstawienie w pełni autorskie. Majewska nie tylko spektakl wyreżyserowała, ale też sama napisała wszystkie teksty i przygotowała koncepcję pomysłowego użycia multimediów. W głównej roli występuje Anna Kramarczyk, wielka aktorka i wybitny pedagog. Pani profesor z wielką pokorą i dużym zaufaniem powierzyła się przewodnictwu byłej studentki. Efekty tej kreatywnej współpracy są doprawdy imponujące. Monologi Kramarczyk, świetnie pointowane i zaskakująco bogate rytmicznie, to wręcz szkoła profesjonalizmu na najwyższym poziomie. Aktorka błyskawicznie zmienia głos, mała dziewczynka w jednej chwili staje się to złą czarownicą, to trzema różnymi gałkami lodów, to kameleonem. Z wielką precyzją i dyscypliną „zamieszkuje” niestabilny świat przedstawienia, animowany komputerowo. Gra aktorska Anny Kramarczyk w tym nowoczesnym widowisku powinna być lekcją obowiązkową dla wszystkich młodych aktorów. Plama to niezwykle owocne spotkanie dwóch pokoleń artystów, udany dialog nieokiełznanej kreatywności z mądrym doświadczeniem.

Majewska nie tylko spektakl wyreżyserowała, ale też sama napisała wszystkie teksty i przygotowała koncepcję pomysłowego użycia multimediów. Majewska ma wiele talentów. Znakomicie pracuje z aktorem na scenie. Potrafi skonstruować skuteczny i oryginalny przekaz teatralny. Świetnie pisze. Jest też gruntownie wykształcona. Ukończyła kulturoznawstwo na Uniwersytecie Wrocławskim. Napisała wybitną pracę magisterską o recepcji holokaustu w sztuce współczesnej. W kolejnej rozprawie, tym razem wieńczącej studia reżyserskie, młoda autorka w sposób zaskakująco dojrzały i przenikliwy zanalizowała problem reżyserowania piosenki aktorskiej. Przed nią nikt tego tematu nie dostrzegał. Martyna Majewska bardzo udanie łączy artystyczną wolność i wyobraźnię z naukową dociekliwością i sumiennością. Przykładem właśnie Plama: spektakl oryginalny i pomysłowy, a zarazem niezwykle trudny w realizacji. Skomplikowane projekcje komputerowe wymagają pełnej czujności od wszystkich współtwórców widowiska, także tych niewidocznych, jak oświetleniowiec czy akustyk. Podczas premiery cała ta teatralna machina działała wzorowo.

Majewska głęboko przemyślała też rolę widza w teatrze. Jej przedstawienia to raczej performanse, w których każdy bywa performerem. Na Plamie siedziałem w otoczeniu dorosłych i dzieci. Bawiliśmy się wszyscy świetnie. Młodzi widzowie nie tylko żywo komentowali, lecz również błyskotliwie dopowiadali tekst sztuki. Aktorka z wielkim wyczuciem kontynuowała grę, pozwalając młodym widzom radośnie uczestniczyć w spektaklu.   

Martyna Majewska i Anna Kramarczyk obdarzone są dużym poczuciem humoru. Komizm wielu sytuacji wzmacniany był udanymi żartami słownymi i znakomitą interpretacją aktorską. Śmiali się wszyscy. Dorośli i dzieci. Choć nie zawsze w tych samych momentach. Żywiołowe reakcje małych widzów i ich radosne wybuchy śmiechu tworzyły osobny performans, równie fascynujący, co ruchome obrazy i kreacja Kaczmarczyk.

Plama to kolejny sukces młodej artystki, Martyny Majewskiej, a także kolejny przebój w repertuarze Wrocławskiego Teatru Lalek pod dyrekcją Janusza Jasińskiego i Jakuba Krofty, młodego reżysera z Czech. Krofta świetnie się w Polsce zaaklimatyzował. Inscenizuje bardzo potrzebne spektakle dla młodzieży. Promuje nowy teatr dla dzieci. W ramach Przeglądu pokazywane są najlepsze przedstawienia teatralne z całej Polski, a pobliski Park Staromiejski przemienia się w istny Ogród Sztuk z licznymi warsztatami i projektami dla najmłodszych. Niestrudzony Czech skutecznie inspiruje kreatywność najmłodszych Polaków i sensownie promuje młodych polskich artystów. Martyna Majewska to bezsprzecznie wielka nadzieja nowego teatru dla dzieci.

6-06-2014

galeria zdjęć Plama, reż. Martyna Majewska, Wrocławski Teatr Lalek Plama, reż. Martyna Majewska, Wrocławski Teatr Lalek Plama, reż. Martyna Majewska, Wrocławski Teatr Lalek Plama, reż. Martyna Majewska, Wrocławski Teatr Lalek ZOBACZ WIĘCEJ
 

Wrocławski Teatr Lalek
Plama
scenariusz i reżyseria: Martyna Majewska
scenografia: Anna Haudek
muzyka: Dawid Majewski
projekcje: Jakub Lech
obsada: Anna Kramarczyk
premiera: 01.06.2014

skomentuj

Aby potwierdzić, że nie jesteś robotem, wpisz wynik działania:
dwa plus trzy jako liczbę: