Oblicza Meyerholda
Styl Meyerholda istniał i w jakiejś formie przetrwał zagładę jego teatru. Do dzisiaj jego ślady można odnaleźć w Rosji, w teatralnym mainstreamie.
„W tej sprawie pokładam nadzieję”
Edukacja zapewniła Systemowi przetrwanie. Nie do wprowadzenia w repertuarowym teatrze, fantastycznie nadawał się jako narzędzie pedagogiczne.
Życie i śmierć aktora. Część 3 opowieści o Wojciechu Bogusławskim
Końcowe lata XVIII wieku to dla Wojciecha Bogusławskiego czas pełni sił. Dobił do czterdziestki, w teatrze pracował ponad dwie dekady, własną trupą kierował od lat kilkunastu.
Aktor i król. Część 2
Historycy teatru wiele by dali, by móc poznać treść rozmowy, która odbyła się między Stanisławem Augustem Poniatowskim a Wojciechem Bogusławskim tuż po przyjeździe wielkiego aktora.
Aktor i król
Każdy, kto choć raz odwiedził Teatr Narodowy, musiał przechodzić obok pomnika Wojciecha Bogusławskiego dłuta Jana Szczepkowskiego. Wyfraczony mężczyzna z cylindrem w ręku wydaje się taksować w powadze mijającą go publiczność.
Ojciec polskiej scenografii
Scenograf, zdaniem Frycza, musiał umieć własnoręcznie wykonywać rekwizyty i szyć kostiumy. Jego wychowanków, reprezentujących nieraz bardzo odmienne sposoby myślenia, określa się jako przedstawicieli krakowskiej szkoły scenografii.
Męczennik Czystej Formy
Przed twórcą, który uzna teorię Czystej Formy, otwiera się perspektywa nieograniczonej wolności.
Miłość do teatru – lekcja Adama Grzymały-Siedleckiego
Historycy teatru podchodzą do Siedleckiego nieufnie. Szukając materiałów do swoich książek, ciągle przyłapują autora Świata aktorskiego moich czasów na nieścisłościach.
„Nie dojdziemy my – to inni po nas”. Proroctwo Juliusza Osterwy
Naprawdę miał na imię Julian Maluszek. Urodził się w roku 1885 w Podgórzu.
Klucz Melpomeny, czyli teatr w literaturze cz.II
Uchwała ZASP-u w istocie równała się zakazowi wykonywania zawodu. Można się było albo podporządkować zakazowi, albo go złamać. Nikt przed takim dylematem nie postawił pracowników innych branż, na przykład piekarzy, listonoszy albo kolejarzy.
Czerwony dywan w Teatrze Dionizosa
Wiosna roku 458 przed Chrystusem. W ateńskim Teatrze Dionizosa trwają Dionizje Wielkie, zawody teatralne na cześć boga Dionizosa. Widzowie tłoczą się w teatrze już przed świtem.
„Który z was życie swe bez skargi odda za noc spędzoną ze mną?”
Pomimo że od śmierci aktorki upłynęło ponad 120 lat, na jej grobie często palą się znicze. Wisnowska przetrwała w pamięci warszawiaków, choć to nie jej role przeszły do historii.
