26 listopada mija rok od śmierci Joanny Bogackiej – aktorki wybitnej, choć chyba nie dość hołubionej z racji swego sopocko-gdańskiego adresu pozostającej z boku głównego nurtu życia teatralnego.

Każda z ról Krystyny Łubieńskiej emanuje samą Krystyną Łubieńską. Bo Krystyna Łubieńska w życiu jest tak samo nieuchwytna, niezdefiniowana i enigmatyczna.

Krystyna Łubieńska właśnie tą rolą obchodziła 55-lecie pracy artystycznej na scenie Teatru Wybrzeże.

O Józefie Szczublewskim (13 stycznia 1919 – 2 października 2013) mówiło się Szczubel. Mówili tak koledzy i przyjaciele, sąsiedzi i znajomi, zwierzchnicy i podwładni, studenci i czytelnicy, ludzie mu oddani i obojętni, wszyscy.

Teatr traktował Skotnicki z entuzjazmem, żarliwie i z egzaltacją, gdy o nim prawił, zapalało mu się w oczach.

Debiutując z początkiem lat siedemdziesiątych, Henio Baranowski zdobył markę niepoprawnego eksperymentatora, kilka jego przedstawień nie doszło do skutku z powodu konfliktu z dyrektorami nieskłonnymi do zaakceptowania jego nowatorskich pomysłów.