K/247: Oni sobie
Wszyscy podejrzewali, że to właśnie tak się skończy, czyli byle jaką decyzją na chybcika, ale nikt nie chciał tego powiedzieć na głos.
K/246: Draństwo
Do obszernej listy draństw, jakie ma na sumieniu Telewizja Polska pod rządami Jacka Kurskiego, doszło jeszcze jedno: dyscyplinarne zwolnienie Wojciecha Majcherka z TVP Kultura.
K/245: Fatamorgana
Krakowski Narodowy Stary Teatr ma dyrektora, ale z podpisem „to nie jest dyrektor”. Teatr Polski we Wrocławiu oficjalnie nie ma dyrektora, jednocześnie bardzo go w sobie posiadając.
K/243: Tryptyk o szkole
Kowbojów Anny Smolar i Michała Buszewicza z Teatru Osterwy mogłaby poprzedzać projekcja wrzuconego przed laty do Internetu.
K/242: Schody do nieba…
Jako komentarz do Polski współczesnej realizacja Klaty średnio się sprawdza, mówi to, co już wiemy, co zdiagnozowano. Jako widowisko jest to pogoń efektu za efektem.
K/241: Redaktor Chłodek i inne historie
Nie da się być i tu i tu. W jednym projekcie artystą, w drugim oceniającym. Nie wierzę, że to będzie kiedykolwiek akceptowalne przez środowisko i czytelników.
K/240: Dezerterzy
Pojechałem na rumuński showcase w Bukareszcie specjalnie dla jednego reżysera. Nazywa się Radu Afrim, jest z pokolenia Grzegorza Jarzyny i Jana Klaty.
K/330: Gospodarka Obiegu Zamkniętego
Recenzent „Gazety Wyborczej” Witold Mrozek był dramaturgiem Michała Buszewicza przy Akademii Pana Kleksa zrealizowanej w Teatrze Żydowskim.
K/329: Trela
Koledzy z PWST wołali na niego „Tatuś”. Bo zawsze był dojrzalszy od swoich rówieśników. Potem koleżanki z teatru mówiły z zazdrością, że Trela zawsze wygląda tak samo, że się nie starzeje.
K/328: Ostatnie takie trio
Zerwanie współpracy przez trio artystyczne Maciej Kowalewski, Małgorzata Sikorska-Miszczuk, Wawrzyniec Kostrzewski, mające od 1 września 2022 roku objąć warszawski Teatr Komedia, prowadzi do kilku ciekawych spostrzeżeń i równie smutnych wniosków.
K/327: Bitwy wygrane
Doniesienia dziennikarskie z ostatnich trzech lat istnienia teatru w Kielcach czyta się jak polityczny thriller.
