“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Oda do radości, reż. Wojtek Ziemilski, Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Co z tym dziedzictwem?

Co z tym dziedzictwem?
W swym najnowszym spektaklu Wojtek Ziemilski wraz z grupą aktorów badają fenomen dziedzictwa – tego kultywowanego i odrzucanego, prywatnego i narodowego.
Manon, reż. Waldemar Zawodziński, Opera Wrocławska
Mirosław Kocur
Recenzje

Fuzja horyzontów w Operze Wrocławskiej

Fuzja horyzontów w Operze Wrocławskiej
Opera Wrocławska wieńczy sezon bardzo udanym przedstawieniem. Manon Jules'a Masseneta w inscenizacji Waldemara Zawodzińskiego to spektakl świetnie pomyślany i perfekcyjnie zrealizowany.
Kulka, reż. Tomasz Maśląkowski, Wrocławski Teatr Lalek
Magda Piekarska
Recenzje

Na jedną nutę

Na jedną nutę
Tomasz Maśląkowski przygotował dla najmłodszych pantomimiczną opowieść o przyjaźni. Niemal wszystko tu działa jak w zegarku, budząc szalony entuzjazm widowni.
Awantura w Chioggi, reż. Edward Wojtaszek, Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie
Malwina Głowacka
Recenzje

Pewnego razu w Chioggi

Pewnego razu w Chioggi
Awantura w Chioggi należy do późnych utworów Goldoniego i autor odchodzi w nim od konwencji dell’arte.
Wielka zagadka Misia Uszatka, reż. Ewa Piotrowska, Teatr Lalek Arlekin im. Henryka Ryla w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Uszatek bez telefonu

Uszatek bez telefonu
Nawet jeśli twórcy Wielkiej zagadki grają na strunie tęsknoty za młodością rodziców, którzy przyprowadzą do Arlekina swoje dzieci, to w żadnym wypadku nie jest to spektakl robiony wbrew temu, co dziś.
Strasznie śmieszne na podstawie Okropnie smutne, reż. Ewa Kaim, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie
Zuzanna Berendt
Recenzje

Lęk przestrzeni

Lęk przestrzeni
Oglądając Strasznie śmieszne…, można odnieść wrażenie, że twórcy mieli potrzebę problematyzowania medium, przy pomocy którego tworzą swoją opowieść.
Odys i świnie, czyli opowieść mitomana, reż. Agata Duda-Gracz, Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego w Katowicach
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Powroty nasze

Powroty nasze
Zapowiadało się nader ciekawie i wielce obiecująco. Agata Duda-Gracz i jeden z najważniejszych tekstów literatury światowej.
Sen nocy letniej, reż. Krzysztof Garbaczewski, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie
Olga Katafiasz
Recenzje

Nieprzystawalność

Nieprzystawalność
Reżyser transponuje istotę Szekspirowskiej komedii do virtual reality. Czyli perypetie kochanków rozgrywają się w świecie równoległym, a ukojenie przynosi dopiero powrót do rzeczywistości.
Juliusz Tyszka
Recenzje

Niezatarte

Niezatarte
Spektakl taneczny Ślady w poznańskim Teatrze Wielkim im. Stanisława Moniuszki miał być powrotem do historii owego zespołu, przeglądem istotnych śladów pozostawionych tam przez kilku wybitnych choreografów.
Więcej
Magda Piekarska
Recenzje

Lot bez odlotu

Lot bez odlotu
Po najnowszej premierze WTL-u trudno spodziewać się artystycznych odlotów – jest zaledwie poprawnie, co uwiera w kontekście ostatnich świetnych sezonów tej sceny.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Piotr DobrowolskiSny, mary i koszmary
Anna JazgarskaRozbite naczynia
Hanna BaltynCztery flaszki płynu Żdanowa
Piotr Dobrowolski(Nie)widzialna, (nie)widzialny, (nie)widzialne
Magdalena Figzał-JanikowskaWymazywanie pamięci
Dominik GacWszyscy jesteśmy Kurtzami

Bądź na bieżąco