Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

Dzieci z Bullerbyn, reż. Jerzy Jan Połoński, Teatr Pinokio w Łodzi

Nie ma nudy

Dzieci z Bullerbyn – i te z Gliwic, i te z Pinokia – opowiadają o tym, że dzieciakom z wyobraźnią nic dwa razy się nie zdarza. Bo głowa pełna pomysłów. I opowiadają o tym przepięknie.

jestem lekka jak rzęsa wiatru. pienię się. jestem piana, reż. Klaudia Hartung-Wójciak, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie

Dominik Gac

Recenzje

Och!

jestem lekka… to intensywna, ale krótka, bo ledwie godzinna zabawa teatrem, podzielona na umowne części odnoszące się do konkretnych przedstawień.

Życie niedokończone. Z Lechem Raczakiem rozmawia Jacek Głomb, żywosłowie.wydawnictwo

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Robić własny teatr

Życiu niedokończonemu do ścisłej kroniki jest bardzo daleko. Liczą się tu zarówno fakty, jak też intuicje, wrażenia i emocje. Próba uchwycenia atmosfery i ducha czasów.

Dracula, reż. Krzysztof Pastor, Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie

Krzysztof Teodorowicz

Recenzje

Dracula, czyli wampir w operze

Repertuar Polskiego Baletu Narodowego wzbogacił się o niezwykle atrakcyjny spektakl – Draculę, w choreografii dyrektora Krzysztofa Pastora.

Medee / Mojry, Teatr ZAR z Wrocławia.

Mirosław Kocur

Recenzje

Ludzie i robaki

Medee / Mojry Jarosława Freta atakują publiczność surową teatralnością. To projekt otwarty, wystawiony na ingerencję przypadku.

Extravaganza o religii, reż. Joanna Drozda, Teatr Polski w Poznaniu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Śmiesznie, ale bez szału

Zasadnicza wątpliwość targnęła mną gdzieś pod koniec oglądania tej trzeciej Extravaganzy, ponieważ uświadomiłem sobie, że pośród kilkudziesięciu numerów tylko kilka dotyczy tytułowego tematu, czyli religii.

I była miłość w getcie, reż. Tomasz Cyz, Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Piekło. Piękne chwile

Edelman w spektaklu Tomasza Cyza zaczyna od tych samych słów, co Edelman w napisanej wspólnie z Paulą Sawicką książce, którą reżyser w Teatrze Żydowskim zaadaptował.

Wstyd, reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Ludowy w Krakowie

Olga Katafiasz

Recenzje

Sekrety i kłamstwa

Krakowski Wstyd jest udanym przedstawieniem z kilku powodów. Przede wszystkim, Bogajewska niuansuje wizerunki postaci.

Olga Katafiasz

Recenzje

Dokąd jesteśmy zmierzani

Konstruując scenariusz, reżyser, wykorzystał kilka krótkich fragmentów innych utworów Mrożka i jednocześnie zachował wszystkie kluczowe zdarzenia z Ci, co mnie niosą.

Więcej

Dominik Gac

Recenzje

Ciała kontrolowane

Przedstawienie w reżyserii Karoliny Kirsz nie wytrzymuje konfrontacji z manifestacjami. To wcale nie takie oczywiste, bo polski teatr krytyczny biegle posługuje się językiem, który dziś widzimy na transparentach i słyszymy na ulicach.

Więcej

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje