“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Kazuko, reż. Laura Sonik, Bałtycki Teatr Dramatyczny im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie
Anna Jazgarska
Recenzje

„W imieniu tych, którzy nie mogą znaleźć miejsca”

„W imieniu tych, którzy nie mogą znaleźć miejsca”
Kazuko w reżyserii Laury Sonik, to przedstawienie, które zwraca uwagę swoją formą – dopracowaną w najdrobniejszym szczególe.
La finta giardiniera – Rzekoma ogrodniczka, reż. Jitka Stokalska, Polska Opera Królewska w Warszawie
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Wariactwa Mozarta

Wariactwa Mozarta
Mozart komponował Ogrodniczkę, bez wahań czerpiąc z gotowych klisz i tworząc nowe.
Teatr (Theatre: A Very Short Introduction), Marvin Carlson, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Olga Katafiasz
Recenzje

Co jest teatrem i inne pytania

Co jest teatrem i inne pytania
Wartością eseju Carlsona jest jego otwartość na czytelnika. Autor prezentuje wiedzę „w pigułce”, ale jednocześnie prowokuje odbiorcę do myślenia.
School of Resistance, Milo Rau i Akademia Sztuk w Berlinie
Mirosław Kocur
Recenzje

Marksiści znowu zmieniają świat

Marksiści znowu zmieniają świat
Milo Rau stworzył potężną sieć wspaniałych artystów, myślicieli, polityków, naukowców i aktywistów zatroskanych o losy świata.
5.0, odc. 3: Rage room, reż. Piotr Ratajczak, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy
Dominik Gac
Recenzje

Cyberpunk 2063

Cyberpunk 2063
W trzecim odcinku dystopijnego serialu teatralnego Magdy Drab 5.0 w reżyserii Piotra Ratajczaka jest rok 2063.
Rodzina, reż. Wojciech Malajkat, Teatr Powszechny w Łodzi
Juliusz Tyszka
Recenzje

Czy warto było ufać na nowo powrotom twoim i twoim słowom?

Czy warto było ufać...
Sztuka Słonimskiego ma konstrukcję farsową, jednak tempo jej grania w Teatrze Powszechnym jest dostojne, dalekie od wymogów porządnie zrealizowanej farsy.
Bieguni, reż. Michał Zadara, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie i Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie
Piotr Olkusz
Recenzje

W poczekalni

W poczekalni
Zabawa w teatr? Brzmi bezkarnie, a przecież w tych Biegunach dominuje raczej perspektywa przejętego dziecka zanurzonego w powadze trudnych gestów, nie zaś dystans dorosłego obserwatora.
Psie serce, reż. Igor Gorzkowski, Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie
Dominik Gac
Recenzje

Brak apetytu i w ogóle

Brak apetytu i w ogóle
Zarówno dramaturgicznie, jak i scenograficznie jest Psie serce spektaklem tradycyjnym, jakby wyjętym z przeszłości dużo dalszej niż czasy przed pandemią.
Magda Piekarska
Recenzje

Cały ten zgiełk

Cały ten zgiełk
Nosexnosolo Jakimiak powinno być grane do końca świata. Tego świata, w którym komuś przechodzi jeszcze przez myśl, że wysoka pozycja w zawodowej hierarchii może dawać prawo do upokarzania innych.
Więcej

PRZECZYTAJ TEŻ

Magdalena Figzał-JanikowskaŚladami Szwejka
Olga KatafiaszPo katastrofie, czyli polityka świadomego optymizmu
Magdalena Figzał-JanikowskaDokąd biegniesz, Kopciuszku?
Henryk MazurkiewiczTo się jeszcze da naprawić
Jolanta KowalskaJak być (nie)kochaną
Monika WąsikKról jest nagi

Bądź na bieżąco