Misja Poznań, reż. Marek Cyris, Teatr Animacji w Poznaniu.

Meta-momenty były!

Meta-momenty były!
Tytuł Misja Poznań odkrywa dwa wymiary plenerowego przedstawienia w Teatrze Animacji: teatralny i metateatralny.
Agnieszka Sosnowska, Sztuka znikania. Teatralność w czasach ponowoczesnych, Księgarnia Akademicka.

Sztuka odnajdywania

Sztuka odnajdywania
Pomysł na książkę Agnieszki Sosnowskiej jest intrygujący, opiera się bowiem na odwróceniu porządku rzeczy.
Jerzy Jarocki. Głosy, wspomnienia, wywiady, red. Beata Guczalska, AST im. St. Wyspiańskiego w Krakowie.

Teatr, którego nam brakuje

Teatr, którego nam brakuje
Jerzy Jarocki. Głosy, wspomnienia, wywiady pozostawia w przekonaniu, że Krakowska Akademia Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego po prostu musiała wydać taką pozycję.
Miejski ptasiarz, reż. Weronika Szczawińska, Wrocławski Teatr Współczesny.

Nie wydarzyło się nic ważnego

Nie wydarzyło się nic ważnego
Wracałem do domu pustym tramwajem ze smutkiem, że Jerzy Senator miał rację. Faktycznie nie wydarzyło się nic ważnego.
Wania na 42. ulicy (Vanya on 42nd Street), reż. Louis Malle

Czechow na ekranie. Część III. Granice roli

Czechow na ekranie. Część III. Granice roli
Niezwykłość Wani na 42. ulicy polega nie tylko na świetnej interpretacji dramatu Czechowa – aktorzy tworzą przejmujące i wyraziste postaci.
Los Mimos, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego.

Barokowe harce w ogrodzie spokojnym

Barokowe harce w ogrodzie spokojnym
Spektakl Los Mimos to seans spirytystyczny. Z pałacyku wylewają się do ogrodu barokowe duchy z przeszłości.
Inni ludzie, reż. Maciej Gorczyński, Teatr Barakah.

Bliscy ludzie

Bliscy ludzie
Świat Innych ludzi szyty jest grubym stereotypem. Gorczyńskiemu udało się jednak wyciągnąć z niego to, co zgubił Jarzyna – prawdę i uniwersalność.
Prowincjonalne życie (Country Life), reż. Michael Blakemore

Część II. Siódmy kontynent

Część II. Siódmy kontynent
W Prowincjonalnym życiu, filmie z 1994 roku, a więc realizowanym niedługo po londyńskim sukcesie, Blakemore decyduje się na inny ton.

Ponoć

Ponoć
Decyzję Teatru Dramatycznego w Wałbrzychu, aby wreszcie wypróbować swoich sił w musicalu, odebrałem tyleż jako przejaw ambicji artystycznych, co rodzaj prowokacji.