Taniec w Białymstoku – Przestrzenie Sztuki i znacznie więcej
Program skupia się na środowisku niezależnym, umożliwiając realizację jego różnorodnych potrzeb. Działania realizowane są w obszarze artystycznym, edukacyjnym, społecznym i prozdrowotnym. Rozmowa z Karoliną Garbacik i Wojciechem „Blachą” Blaszko.
Modrzejewska pod napięciem
Decyzja Tadeusza Krzakowskiego o rezygnacji ze współprowadzenia teatru może wywołać efekt kuli śniegowej. On nie zdaje sobie sprawy, co zrobił.
Chcemy wrócić do domu
To, że odejścia z TR Warszawa w stosunkowo niewielkim stopniu dotyczą aktorów, nie ma znaczenia, bo nasz teatr działał zawsze jako zespół w większej skali, obejmującej wszystkich pracowników. Rozmowa z aktorką Agnieszką Żulewską.
Teatr oddycha ruchem
Choreografia w spektaklu może być zarówno pracą nad fizyczną kondycją aktorów, ale też atrakcją – jedna mocna scena ożywi nudny godzinny spektakl. Rozmowa z choreografką, reżyserką, aktorką Dominiką Knapik.
Dziewczyny, robimy teatr!
Wielu artystów ma dziś wątpliwości, czy wojna to dobry czas na pracę nad spektaklami. Rozmowa z Darią Bogdan, Vasylyną Martseniuk i Soffią Onishchenko twórczyniami spektaklu Historia Ukrainy.
Lubię, jak jest mi nieprzyjemnie
Kiedy pozna się mechanizmy rządzące kształtem plastycznym spektaklu i kiedy potrafi się nimi operować, łatwo jest zrobić ładny spektakl. Rozmowa ze scenografem Mirkiem Kaczmarkiem.
Tiktokerka idzie na wojnę
W przypadku wojny w Ukrainie zadanie dokumentalnego zapisu w wystarczającym stopniu wypełniają media. Nam wszystkim brakuje natomiast języka porozumienia. Rozmowa z reżyserką Małgorzatą Maciejewską.
Malowanie światłem
Ważne jest, czy ktoś dostrzega moją pracę, czy czyta funkcję światła w spektaklu. Rozmowa z Katarzyną Łuszczyk, reżyserką światła.
W stronę Camelot
Dziś trzeba powiedzieć widowni, że nigdy nie wrócimy już do tego, co było, że o teatrze Tomaszewskiego możemy mówić jedynie jako o inspiracji.
Rozmowa z Leszkiem Bzdylem, tancerzem, reżyserem, dyrektorem artystycznym Wrocławskiego Teatru Pantomimy.
Czułość i porażkowość
Teatr psychologiczny i film starają się osiągnąć przeźroczystość komunikatu języka, my działamy w drugą stronę. Rozmowa z reżyserką Klaudią Hartung-Wójciak
Monitory nas nie ocalą
Humanka rozgrywa się w dekoracjach – jak to określił autor – „nieodległej przyszłości", są one jednak dla mnie tylko pretekstem.
Rozmowa z reżyserką Leną Frankiewicz.
Społeczeństwo nie lubi, jak ktoś sobie za dużo pozwala
Nie pracuję na tekście, a aktorzy w Polsce po prostu wielbią tekst. Zmuszam aktorów do procesu, to oznacza niewiadomą, a oni wolą reżysera, który „wie”. Rozmowa z reżyserką Anną Karasińską
