Zamieniam atak w rozmowę
Moim moralnym obowiązkiem jest głośno trąbić o tym, co się dzieje. I robić to przy każdej okazji, bo każda godzina, doba, stopień w dół skali Celsjusza zmniejszają szanse uchodźców na przeżycie. Rozmowa z Aleksandrą Listwan, aktorką Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy.
Krzyżak z Kielcami
To, co jest dobrego w Żeromskim – i trudno wymyślić coś innego w jedynym teatrze dramatycznym w województwie – to ta różnorodność, na którą się zgodził Szczerski i którą zaakceptowali widzowie. Rozmowa z Michałem Kotańskim, dyrektorem Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.
Następni powinni być aktorzy
Czy – kiedy reżyserzy nie zawsze potrafią czytać teksty i nie do końca wiedzą, co przynoszą na próbę – mamy być przygotowani tylko do wypełniania stawianych przez nich zadań? Rozmowa z Piotrem Kaźmierczakiem, aktorem Teatru Polskiego w Poznaniu.
Barakah, czyli dzielenie się teatrem
Kulturę i sztukę rozumiemy jako dobro, swego rodzaju błogosławieństwo. Tym darem chcemy dzielić się z innymi – z widzami, ale też z innymi artystami, których zapraszamy do współpracy. Rozmowa z Aną Nowicką i Moniką Kufel, założycielkami Teatru Barakah w Krakowie.
Średnie słonie
Dobrze uszyta rzecz też jest wartością, dlatego nie umniejszałbym znaczenia rzemiosła. Fakt, że ktoś jest solidnym, porządnym aktorem, też powinien mieć swoją cenę w teatrze. Rozmowa z Maciejem Tomaszewskim, aktorem Wrocławskiego Teatru Współczesnego.
