Dolnośląski urząd marszałkowski nie chce z pomocą konkursu skontrolować bieżącej działalności Teatru Modrzejewskiej w Legnicy, tylko wymachuje fikcją jak odbezpieczonym pistoletem.

Teatr robi się dla widza, nie dla dobrego samopoczucia artysty, który cieszy się z powrotu na scenę. Rozmowa z Jackiem Głombem, dyrektorem Teatru im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy, wiceprezesem Unii Polskich Teatrów.

Nowy Dekameron składa się z dziewiętnastu etiud będących inscenizacjami wybranych nowel z dzieła Boccaccia.

Fanny i Aleksander imponuje swym rozmachem, a jak na Teatr Modrzejewskiej, również swą długością. Odznacza się też wspaniałą energią i zaangażowaniem całego zespołu.

Kiedy słyszę, jak legniccy aktorzy mówią ze sceny w imieniu rodziny Ekdahlów, w imieniu aktorów Bergmana, znaczy to tutaj coś innego niż w jakimkolwiek innym polskim teatrze. Rozmowa z Łukaszem Kosem, reżyserem i aktorem.

W rezultacie performatywnych badań powstał spektakl o równie programowym, co prowokacyjnym tytule: Psujesz trochę wszystkim humor dookoła.

Na pewno pomysł powrotu do Zakładu Krawieckiego wziął się z sentymentu. Rozmowa z Magdą Skibą, Zuzą Motorniuk, Rafałem Cieluchem, Pawłem Palcatem, Robertem Gulaczykiem – twórcami z grupy Zakład Krawiecki.

Codzienność w spektaklu Małgorzaty Kozińskiej odsłania swoją ciemną, wypieraną, przemilczaną stronę.

Jedwabne. Zapominanie jest spektaklem ważnym. Trudnym i potrzebującym odwagi przedsięwzięciem.

Na konferencji prasowej przed legnicką premierą dziennikarze pytali nas, czy się nie boimy mówić o Jedwabnem. Mam poczucie, że mówienie o tym w teatrze jest najwłaściwsze. Rozmowa z reżyserem Pawłem Passinim.