Teatralny Kongres Futurologiczny okazuje się dziełem zaskakująco przewrotnym, reżyserka nie tyle obnaża jego słabości, co pokazuje siłę i aktualność diagnoz stawianych na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku.

Trudno tu nie podziwiać fizycznej kondycji szczecińskiego zespołu, a dodam od razu, że oglądałem drugą, popremierową prezentację Lalki, podczas której aktorzy i aktorki mieli prawo być już nieco zmęczeni.

Kora. Falowanie i spadanie to przedstawienie nierówne: wymagające dopracowania, wewnętrznego dogrania poszczególnych składników.

Szczecińska inscenizacja Księcia Niezłomnego to uwspółcześniona realizacja idei teatru rapsodycznego. Przedstawienie zrealizowane zostało w Teatrze Współczesnym przez Michała Telegę jako jego spektakl dyplomowy.

Kazuko w reżyserii Laury Sonik, to przedstawienie, które zwraca uwagę swoją formą – dopracowaną w najdrobniejszym szczególe.

„Przyjedźcie do Goleniowa – bo warto”. Warto. Ale, rzecz jasna, kiedy minie całe to pandemiczne wszechzamknięcie.

Społeczne Rady Kultury działające przy władzach samorządowych różnego szczebla wystosowały wspólny apel do ministra kultury i dziedzictwa narodowego Piotra Glińskiego i ministra rozwoju Jadwigi Emilewicz.

Tajemnica krzyczącego zegara to spektakl, który wygląda tak, jakby powstał w czasach amerykańskiego wydania książki w klasycznym teatrze z meblami.

Zabić prezydenta pokazuje, że nie można ciszą przykrywać manipulacji i nienawiści, której używa się w życiu politycznym.

Wszystko dobrze. Jesteśmy szczęśliwi powinno stać się elementem edukacji antydyskryminacyjnej dla młodych ludzi.