Wrocław

Henryk Mazurkiewicz

  Recenzje

(Nie)możliwy k(Raj)

Jednej rzeczy z pewnością nie da się odmówić k(Rajowi) – twórcy i wszyscy uczestnicy wykonali kawał ciężkiej pracy.

Mirosław Kocur

  Recenzje

Happy oblivion

Zanosiło się na odważny, międzynarodowy manifest artystyczny… a wyszła marna kopia Jelinek i smętna parodia pamiętnej Śmierci i dziewczyny.

Mirosław Kocur

  Recenzje

Uwaga, arcydzieło

Reżyser Grzegorz Bral po raz kolejny ujawnił talent do przemieniania skomplikowanej partytury w żywy i porywający performans.

Magda Piekarska

  Rozmowy

Nie zamykam się w bańce

Wciąż widzimy świat czarno-biało. „My” jest zawsze dobre, „wy” zawsze złe – takie plemienne myślenie. Rozmowa z Katarzyną Dudzic-Grabińską, tłumaczką i reżyserką

Henryk Mazurkiewicz

  Recenzje

Śmierć, formy i Metaformy!

Szkoły lalkarskie z różnych krajów Europy przyjechały do Wrocławia, żeby przez cztery dni dzielić się własnymi doświadczeniami.

Mirosław Kocur

  Recenzje

Noc listopadowa we Wrocławiu

Brytyjscy anarchiści i międzynarodowa grupa artystów ZAR stawiają światu różne diagnozy. Łączy ich narastające przerażenie w obliczu nadciągającej przyszłości.

Mirosław Kocur

  Recenzje

Siła przyciągania

Wskazówki dla poddanych to teatr totalny, świetnie skomponowany i odważnie pomyślany.

Leszek Pułka

  Recenzje

Bal manekinów

Leśni wydają się kolekcją anegdotycznych klisz, a nie autorską relacją o demonach wojny.

Mirosław Kocur

  Recenzje

Vodou u Grota

Spotkanie z Haitańczykami było niezwykłym przeżyciem duchowym. Vodou nawet jako teatr robi wielkie wrażenie.

Mirosław Kocur

  Recenzje

Atrofia Mocka

Konrad Imiela spróbował ukazać przedwojenny Breslau jako źródło patologicznych obsesji. Dlatego Mock na scenie Capitolu wygląda inaczej niż na stronach powieści.