“Klikając „Akceptuj”, wyrażasz zgodę na przechowywanie plików cookie na Twoim urządzeniu w celu usprawnienia nawigacji na stronie, analizy jej użytkowania. Zapoznaj się z naszą Polityką Prywatności, aby uzyskać więcej informacji.”
Preferencje
OdrzućAkceptuj
Jesteś tutaj:
STRONA GŁÓWNA
Recenzje
Włodzimierz Herman, Filozof na scenie, czyli moja przygoda teatralna z Kierkegaardem. Wrocławska nostalgia
Henryk Mazurkiewicz
Recenzje

Sokrates Północy

Książka tak naprawdę ma trzech, a zważywszy na liczbę błyskotliwych cytatów z dzieł samego Kierkegaarda, nawet czterech autorów.
Pustka. Pustynia. Nic (wariacje Gombrowiczowskie), reż. Leszek Bzdyl, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego
Mirosław Kocur
Recenzje

Sztuka pantomimy dwa tysiące lat później

Nowy spektakl Bzdyla i Trzaski przekonuje, że pierwszy człowiek był raczej tancerzem. Milczącym tancerzem rytmicznych ruchów.
Lady M, reż. Karol Stępkowski, Teatr Nowy w Zabrzu
Magdalena Figzał-Janikowska
Recenzje

Tańcząca w ciemnościach

Spektakl na jedną aktorkę i lalkę – tak w dużym skrócie określić można monodram Lady M w wykonaniu Magdaleny Waligórskiej i reżyserii Karola Stępkowskiego.
Lustrzana chmura, reż. Robert Jarosz, Teatr Animacji w Poznaniu
Joanna Ostrowska
Recenzje

Przemknęło jak obłok po niebie

Lustrzana chmura Roberta Jarosza pozostawiła mnie w lekkim oszołomieniu, ale czas, jaki upłynął od premiery, pomógł mi poukładać w sobie obrazy, jakie przemykały przez scenę.
La serva padrona (Służąca panią), reż. Lesław Piecka, Warszawska Opera Kameralna
Małgorzata Komorowska
Recenzje

Operowe życie marionetek

Sam utwór La serva padrona Pergolesiego ma dla Warszawskiej Opery Kameralnej znaczenie szczególne. Właśnie tym małym arcydziełem Stefan Sutkowski w 1961 roku rozpoczął działalność tworzonego przez siebie teatru.
Śpiąca królewna, reż. Tomasz Man, Teatr Guliwer w Warszawie
Aleksandra Rembowska
Recenzje

Przeciwko baśni

Przykładem „dekonstrukcji” wymierzonej przeciwko baśni i jej założeniom jest muzyczny spektakl Śpiąca królewna wg braci Grimm w Teatrze Guliwer.
Juliusz Cezar wierzy w poranek, reż. Małgorzata Wdowik, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka w Łodzi
Piotr Olkusz
Recenzje

Niezapominanie

Juliusz Cezar wierzy w poranek to przedstawienie autotematyczne, ale nie tylko dlatego, że Małgorzata Wdowik proponuje w nim teatralną refleksję nad samym teatrem.
Extravaganza o miłości, reż. Joanna Drozda, Teatr Polski w Poznaniu
Joanna Ostrowska
Recenzje

Big Spender Willkommen

Extravaganza o miłości jest niewątpliwie pozycją ekstrawagancką, a cel jej powstania jest jasny – prowokowanie.

PRZECZYTAJ TEŻ

Henryk MazurkiewiczSzerokość pazurów
Lech RaczakWojciech Krukowski
Henryk MazurkiewiczWyleciała dusza z ciała
Joanna OstrowskaPotęga i urok prostoty
Henryk MazurkiewiczLalki w kontekście i bez
Jolanta KowalskaCoś się musi stać

Bądź na bieżąco