Priscilla. Królowa pustyni, reż. Cezary Tomaszewski, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu

Dragi do schrupania

Priscillę. Królową pustyni w reżyserii Cezarego Tomaszewskiego chciałoby się jeść łyżkami. Musical bawi, wzrusza, jest jak pastylka szczęścia, wprawiająca w znakomity nastrój. W świecie pastelowej tęczy drzemie jednak wywrotowy potencjał.
Piotruś Pan. W cieniu dorosłości, reż. Przemysław Jaszczak, Teatr PAPAHEMA, Teatr Ludowy w Krakowie

Z niektórych bajek warto wyrosnąć

W spektaklu prezentowanym na scenie krakowskiego Teatru Ludowego performerzy nie tylko tworzą interesujące i wyraziste postaci, ale też z wyczuciem rytmu i wrażliwością wobec reakcji publiczności napędzają teatralną maszynerię.
Przełamując fale, reż. Ana Nowicka, Teatr Barakah w Krakowie

Czy chcemy być wolni?

Przełamując fale Any Nowickiej wybrzmiewa inaczej niż film von Triera. Owszem, nadal istotne okazuje się pytanie o granice poświęcenia „w imię miłości”, ale mnie zainteresowała inna kwestia, najważniejsza w krakowskim przedstawieniu
Figura, tor, płaszczyzna, choreografia: Marta Bury, Teatr O.de.la

Czarny róż

Teatr O.de.la jest teatrem tańca, choć jego założycielka i choreografka wszystkich spektakli, Marta Bury, proponuje inny termin na to, co zwykliśmy nazywać przedstawieniem, mianowicie – obraz choreograficzny.
Znachor, reż. Jakub Roszkowski, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie

Znachor w świątyni kiczu

Jakub Roszkowski w Teatrze im. Słowackiego próbuje opowiedzieć Znachora na nowo. Współczesnym językiem, który zakłada ironię i dystans wobec łatwych wzruszeń, bierze w nawias historię opowiedzianą przez Tadeusza Dołęgę-Mostowicza. Jej bohater nie poddaje się jednak tak łatwo.