Recenzje | Portal Teatralny.pl

Jesteś tutaj:

STRONA GŁÓWNA

Recenzje

Wzór na pole trójkąta, reż. Jan Hussakowski, Nowy Teatr im. Witkacego w Słupsku

Dominik Gac

Recenzje

A, B, C

Wzór… to przykład teatru, którego centrum stanowi słowo. Świat wyłania się tu z języka i w języku wyczerpuje.

Pinokio, reż. Alexandre Marquezy, Teatr Arka im. Renaty Jasińskiej we Wrocławiu

Mirosław Kocur

Recenzje

Pinokio forever

Wrocławski Teatr Integracyjny Arka zagrał opowieść o drewnianym pajacyku w wigilię wyborów. I to zagrał na żywo przy pełnej widowni.

Solaris, reż. Marcin Wierzchowski, Teatr Ludowy w Krakowie

Olga Katafiasz

Recenzje

Przyszłości nie będzie

Miłośnicy powieści Stanisława Lema nie powinni być rozczarowani, chociaż w spektaklu Marcina Wierzchowskiego nie zobaczymy planety Solaris.

Cała prawda o Szekspirze, reż. Kenneth Branagh, Wielka Brytania, 2018.

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. III

Tajemnica Szekspira i jego sonetów Johna McKaya i Cała prawda o Szekspirze Kennetha Branagha układają się w swoisty dyptyk biograficzny.

Czarodziejski flet, reż. Julie Taymor, The Metropolitan Opera
Czarodziejski flet, reż. Romeo Castellucci, La Monnaie

Mirosław Kocur

Recenzje

Flet wydojony

Dwie radykalnie odmienne wizje arcydzieła Mozarta, zrealizowane perfekcyjnie i za duże pieniądze, świetnie diagnozują stan teatru operowego na początku XXI wieku.

Polska jest mitem, wstęp Jacek Wakar, Agencja Dramatu i Teatru, PWSFTViT w Łodzi

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Dramat dramatu współczesnego

Mam nadzieję, że Polska jest mitem stanie się krokiem w kierunku zmiany.

#Wracamy, reż. Konrad Imiela, Teatr Muzyczny Capitol we Wrocławiu
Company, reż. John Doyle, Broadway

Mirosław Kocur

Recenzje

O trudnej sztuce musicalu

Teatr Muzyczny Capitol pomimo pandemii zakończył sezon spektaklem na żywo, ale z widownią w maseczkach.

Miguel i William, reż. Inés París, Hiszpania, 2007.
Tajemnica Szekspira i jego sonetów, reż. John McKay, Wielka Brytania, 2005.

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Scena/ekran: Filmowe portrety Szekspira cz. II

Po raz kolejny Szekspir zostaje przedstawiony jako osoba targana namiętnościami miłosnymi.

Olga Katafiasz

Recenzje

Legion i każda/y z nas

Jak nie zabiłem swojego ojca… jest bardzo osobistym projektem i – jak stwierdza sam reżyser – tworzy go grupa przyjaciół.

Więcej

Anna Jazgarska

Recenzje

Punkt (bez) wyjścia

Mamy na scenie Teatru Wybrzeże dość konwencjonalny portret współczesnej rodziny z nieszczęśliwym bohaterem męskim w centrum. Mamy rozpad, powierzchowność, powtarzalność.

Więcej

Malwina Głowacka

Recenzje