Wojna w niebie Dominiki Feiglewicz najlepszym spektaklem teatru niezależnego ostatniego sezonu.

W obu spektaklach otwieram się na nowy język teatralny, próbuję wyjść do ludzi, którzy myślą, że teatr do nich nie dociera. Rozmowa z reżyserem Pawłem Świątkiem.

Marzy mi się, żeby Polskie rymowanki zostały w gdyńskim repertuarze albo żeby Ewa Rucińska powtórzyła gdzieś w Polsce ten spektakl.

Jedwabne. Zapominanie jest spektaklem ważnym. Trudnym i potrzebującym odwagi przedsięwzięciem.

Ponieważ szalonych pomysłów reżyserskich nastąpił przesyt, dziś awangardą teatralną staje się przedstawienie w duchu epoki.

Hamlet siedzi w nas wszystkich: być – nie być; robić – nie robić. To pytania, które prowokują ruch. Rozmowa z aktorem Romanem Lutskiym

Pomysł Tadeusza Słobodzianka był świetny. Zdecydował, żeby do rozmowy zaprosić wyłącznie praktyków związanych na różne sposoby z pracą Grotowskiego, i posadzić ich obok Thomasa Richardsa i Mario Biaginiego.

Nie ulega wątpliwości, że Krótka historia… to, przy starannym zachowywaniu zasad obiektywności, dość osobista wizja zarówno dziejów samego teatru, jak też historii prowadzonych nad nim badań.

Maciej Wojtyszko robi teatr tak ostentacyjnie niechętny modom, że prędzej czy później jego spektaklami zainteresują się badacze kampu.

Można by spektakl Orzechowskiego potraktować jako poprawną inscenizację klasycznego dramatu, gdyby nie to, że ze sceny co chwila podpowiadano widzom, co mają myśleć.