Napis, reż. Krzysztof Babicki, Teatr Powszechny im. Jana Kochanowskiego w Radomiu

Zmory wolności i tolerancji atakują

Tekst Napisu powstał w 2003 roku i dzięki radomskiej inscenizacji widać, jak bardzo się zestarzał.
Wieloryb, reż. Jacek Głomb, Teatr Miniatura

Wypisy źródłowe

Wieloryb Jacka Głomba to przedstawienie z rodzaju tych, które możemy przyjąć z całym jego dobrodziejstwem bądź całkowicie odrzucić. Nie ma tu przestrzeni na półśrodki, wahania, „półbycie”.
Halo?, reż. Przemysław Błaszczak, Studio Kokyu we Wrocławiu

Akropolis nasze, wersja 3.0

Przemysław Błaszczak, autor scenariusza i reżyser przedstawienia Halo?, uznał wojny i przemoc za główne choroby współczesności.
Wszyscy jesteśmy bogami, reż. Tomasz Rodowicz, Polski Teatr Tańca w Poznaniu

Ewolucja

Wszyscy jesteśmy bogami to bardzo ciekawy eksperyment i ważny etap ewolucji PTT.
Alessandro Schiattarella, performanse Altrove i Powiedz gdzie to jest oraz Grupa Teatralna MASHIRIKA, Nadzieja Afryki, XIII Brave Festiwal, Wrocław, 13-22 lipca 2018

Przezwyciężając

Zarówno Altrove, jak i Powiedz gdzie to jest, performans, który zaczyna się w niemalże identyczny sposób, nie mają wyraźnie poprowadzonej linii narracyjnej.
Rodzina Addamsów, reż. Jacek Mikołajczyk, Teatr Syrena w Warszawie / Teatr Muzyczny w Poznaniu

Podręcznik rodzinnej patologii

Nowa wersja musicalowej Rodziny Addamsów to efekt wysiłku połączonych zespołów stołecznej Syreny oraz poznańskiego Teatru Muzycznego.
Rzekoma ogrodniczka, reż. André Heller-Lopes, Opera Śląska w Bytomiu i Akademia Muzyczna im. Karola Szymanowskiego w Katowicach

Kryminalne zagadki opery

Rzekoma ogrodniczka to swoisty kryminał, w którym sprawa niedoszłego morderstwa wysuwa się na plan pierwszy.
Ewa Dąbek-Derda, Sześcian zaklęty w kuli, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2017, ss. 300.

Kosmiczna gra przestrzeni

Sześcianem zaklętym w kuli Ewa Dąbek-Derda zaprasza na fascynującą intelektualną przygodę, w której udowadnia, że scenografia to coś o wiele więcej niż „to, co widać”.

Niewidzialne

Niewidzialne
Emigrantki, napisane przez Radosława Paczochę i wyreżyserowane dla Teatru Wybrzeże przez Elżbietę Deptę, sięgają po temat, który w powszechnym dyskursie nie doczekał się dotąd głębszej refleksji.

Koniec świata po wrocławsku

Koniec świata po wrocławsku
Zagłada ludzkości pozostaje tu raczej hasłem wywoławczym. Tytułowa zaś metafora escape roomu nieco naciąganą ramą dla tak, a nie inaczej wymyślonej układanki. I reżyserowi Arkadiuszowi Buszko trudno było cokolwiek z tym zrobić.