Maciej Łubieński

Brokatowa plama

Balladyna z Targówka usiłuje mówić do kilku grup naraz, przeplatając kod przeznaczony dla pokolenia VHS-ów, kodem pokolenia TikToka, ale nie splatając ich w spójny komunikat. Zarazem zakładając, że sytuacje opisane w dramacie koniecznie powinny wchodzić w dialog z konkretnymi doświadczeniami kulturowymi widzów. W przeciwnym razie nastąpi komunikacyjna klęska. Jest na pewno coś szlachetnego w tej trosce o powszechną komunikatywność, choć ciekawie byłoby też czasem poćwiczyć w teatrze mięsień wyobraźni.