Grzegorz Bral – Artykuły, Informacje

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Grzegorz Bral

Wojownik, reż. Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła we Wrocławiu

Uwaga, arcydzieło

Reżyser Grzegorz Bral po raz kolejny ujawnił talent do przemieniania skomplikowanej partytury w żywy i porywający performans.

Pomysł Tadeusza Słobodzianka był świetny. Zdecydował, żeby do rozmowy zaprosić wyłącznie praktyków związanych na różne sposoby z pracą Grotowskiego, i posadzić ich obok Thomasa Richardsa i Mario Biaginiego.

Łukasz Drewniak

Opinie

K/167: Skąd oni to biorą?

Spektakl Grzegorza Brala jest tak piękny, że to piękno przygniata. Swoim wystudiowaniem, zaplanowaniem, materializacją.

Hamlet – komentarz, reż. Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła

Leszek Pułka

Recenzje

14 postaci w poszukiwaniu Hamleta

Hamlet – komentarz to kolejne z przedstawień Teatru Pieśni Kozła, które jest totalną, polifoniczną kompozycją skończonego świata.

Wyspa, reż. Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła we Wrocławiu

Leszek Pułka

Recenzje

Wyspa skarbów

Możecie kręcić nosami, ale moim zdaniem 4 grudnia oglądaliśmy teatralne arcydzieło na miarę legendarnego Apocalypsis cum figuris.

Crazy God, reż. Grzegorz Bral, Teatr Pieśń Kozła we Wrocławiu

Mirosław Kocur

Recenzje

Brexit Brala

Crazy God to typowy produkt kultury konsumpcyjnej i postmodernistycznej. Siedemnastu artystów z czternastu krajów nadaje przedsięwzięciu charakter globalny.

Mirosław Kocur

Recenzje

Pamięć głosu

Współcześni Szkoci, zachwyceni Pieśniami Leara, wcześniejszą produkcją Grzegorza Brala, zamówili u szefa Pieśni Kozła przedstawienie na temat szkockiej tożsamości narodowej.

Zrzędność i przekora: Nowa siła sceniczna

Janusz Majcherek

Felietony

Zrzędność i przekora: Nowa siła sceniczna

Wiadomo jednak, że tylko krowa nie zmienia poglądów. I kto wie, może nadejdzie wkrótce taki wieczór, że stanę przed wami na scenie i, jak Władysław Grabowski podczas słynnej premiery Wieczoru Trzech Króli, oznajmię: „Teraz ja!”. A potem, mam nadzieję, się obudzę.