Dominik Gac - Portal Teatralny

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Dominik Gac

Dominik Gac

Arka i ego, reż. Lucy Sosnowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy

Macanie po uchach

Najnowsza premiera w stołecznym Dramatycznym jest „kreacją zbiorową”, co trochę komplikuje sprawę, bo nie bardzo wiadomo, do kogo słać skargi i zażalenia.

Pustostany, reż. Hanna Kłoszewska, Teatr Ochoty w Warszawie

Przymierzalnia

Mimo uroku i siły, których połączenie stanowi o wartości Pustostanów, jest w tym spektaklu także dotkliwy niedosyt.

The Employees, reż. Łukasz Twarkowski, teatrgaleria STUDIO im. S. I. Witkiewicza w Warszawie

Obelisk

The Employees wciąga. Intrygują chronologiczne zmyłki, tajemnicze obiekty animowane w sensualnych choreografiach i postępująca emancypacja humanoidów.

Tradycja myśląca o nowoczesności

Dziś Tango nie może być dramatem idei. Nikogo nie interesuje, czy Stomil i Artur są formalistami czy egoistami. Rozmowa z reżyserem Wawrzyńcem Kostrzewskim.

Prawdziwy norweski black metal, reż. Michał Liber, Teatr Collegium Nobilium

Blast do młodości

Michał Kmiecik napisał, Marcin Liber wyreżyserował a studenci IV roku aktorstwa dramatycznego na Akademii Teatralnej zagrali opowieść o ludziach związanych z zespołem muzycznym Mayhem.

Mój rok relaksu i odpoczynku, reż. Katarzyna Minkowska, Teatr Dramatyczny m.st. Warszawy

Ćpanie i spanie

Reguły artystycznego świata doskonale rozumie też Monika Strzępka, nowa i zawieszona przez wojewodę dyrektorka Teatru Dramatycznego.

Teatr to taka dziwna praca

W tym momencie teatr to dla mnie taka dziwna praca, której owoców nie rozumiem i nie mogę do końca pojąć. Rozmowa z Maciejem Salamonem i Adamem Witkowskim, czyli zespołem muzycznym Nagrobki.

Grzyby, reż. Weronika Szczawińska, Piotr Wawer Jr, Teatr Powszechny w Warszawie

Hucpa z grzybnią

Chodzenie na Grzyby do teatru jest jeszcze nudniejsze niż chodzenie na grzyby do lasu.

Księgi Jakubowe, reż. Michał Zadara, Teatr Narodowy w Warszawie

Księga Nudy

Księgi Jakubowe Olgi Tokarczuk w reżyserii Michała Zadary w Teatrze Narodowym to spektakl przegadany i nudny, choć chwilami pięknie malowany i na zgrabnym pomyśle oparty.

Wyspa Jadłonomia, reż. Maciej Podstawny, teatrgaleria STUDIO im. S. I. Witkiewicza w Warszawie

Por, soczewica i stara szklarnia

To nie pierwsze przedstawienie Macieja Podstawnego i Doroty Kowalkowskiej dla dzieci i młodzieży. Wałbrzyski tandem wspomagany scenariuszowo przez Jana Czaplińskiego znakomicie się w warszawskim krajobrazie teatralnym odnalazł.