Recenzje

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Recenzje

Młynarski. Trochę miejsca, reż. Mateusz Bieryt, Teatr Nowy im. Izabelli Cywińskiej w Poznaniu

Bynajmniej samograj

Jasne jest, że teksty Młynarskiego wybronią się w każdym wykonaniu, niemniej ich sceniczna oprawa może im sprzyjać bądź przeszkadzać.

STADO. W środku jesteśmy baśnią, reż. Martyna Majewska, Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

Piosenki dla dziadka

Najnowsza premiera we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, zatytułowana intrygująco STADO. w środku jesteśmy baśnią, świetnie wygląda na fotografiach, na żywo niestety rozczarowuje.

Paw królowej, cz. 1, reż. Igor Kowalik, Teatr Polski we Wrocławiu

Wojna polsko-polska o Teatr Polski

Na Świebodzki zwabiła mnie ciekawość. Przedstawienie było doskonałą okazją, by zobaczyć na scenie młodszą część zespołu w niemal pełnym składzie.

Magda Piekarska, Kto nie bywa na Forum, ten doprawdy trąba

Kto nie bywa na Forum, ten doprawdy trąba

Krakowskie Forum Młodej Reżyserii wyrosło na imprezę, której ranga wykracza poza formułę prezentacji – to raczej targi młodych talentów, reżyserskich i dramaturgicznych, po których twórcy najczęściej wyróżnianych spektakli, studenci szkół teatralnych, mają zaplanowany przynajmniej kolejny sezon. Forum odbywające się w tym roku po raz czternasty, rozkręca się w tym kierunku od kilku lat z siłą kuli śniegowej.

Faust, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy.

Tomasz Mościcki

Recenzje

I znów reżyser ma pomysły

Odrzucenie całego ciężaru i powagi uczyniło z wielkiego dzieła nieskładną i mętną historię, fałszywiej przedstawiającą Fausta niż libretto operowe.

Motyw klasyczny w perspektywie feministycznej

Córki Leara, reż. Daria Kopiec, Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu

Juliusz Tyszka

Recenzje

Motyw klasyczny w perspektywie feministycznej

W Teatrze im. Bogusławskiego przyszła kolej na dekonstrukcję. Warto jednak dodać, że została ona bardzo starannie przygotowana przez mądre ukształtowanie repertuaru.

Momo, reż. Agnieszka Nasierowska, Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Czas na życie

Choć Momo to przede wszystkim wspaniała rozrywka, stanowi też solidnie skonstruowaną antyutopię, dostosowaną do wieku młodych widzów.

Wierna wataha, reż. Paweł Wolak, Katarzyna Dworak, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Nowe średniowiecze

Wolak i Dworak napisali tekst rzadki na polskich scenach – świetnie skonstruowaną opowieść, pełnokrwiste postaci, głęboki konflikt i wciągające dialogi.

Ziemia jest płaska, reż. Julian Hetzel, Narodowy Stary Teatr im. H. Modrzejewskiej w Krakowie

Zuzanna Berendt

Recenzje

Wiadomości z ostatniej chwili

Odbiorowi Ziemia jest płaska towarzyszyło dojmujące poczucie, że twórcy, nie znając dobrze specyfiki politycznej Polski postanowili zaproponować wypowiedź artystyczną o charakterze politycznym.