Recenzje | Portal Teatralny.pl

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Recenzje

Opera za trzy grosze, reż. Ersan Mondtag, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie

Fałszywe rozpoznania, natrętne diagnozy

Opera za trzy grosze w reżyserii Ersana Mondtaga odwołuje się do wydarzeń współczesnych, mimo że akcja, jak w oryginale, rozgrywa się w Londynie, a przynajmniej tak twierdzą bohaterowie.

Cierpienia młodego Wertera, reż. Maria Spiss, Teatr im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie

Kto wolałby nie żyć

Maria Spiss we współpracy z odpowiadającą za dramaturgię Patrycją Kowańską i zespołem artystycznym zrealizowała spektakl czytelny i intrygujący, zaskakujący, ale i spójny.

Niepokój przychodzi o zmierzchu, reż. Małgorzata Wdowik, Wrocławski Teatr Pantomimy

O stawaniu się sobą

Wrocławski Teatr Pantomimy w najnowszej premierze odważnie podjął jeden z najważniejszych dziś i najtrudniejszych problemów: traumy rozwojowej.

Środula. Krajobraz Mausa, reż. Remigiusz Brzyk, Teatr Zagłębia w Sosnowcu

Jak przywrócić pamięć o miejscu, po którym nie ma już żadnego śladu? O sosnowieckim getcie w dzielnicy Środula przypomina jedynie skromny, usytuowany między blokami pomnik na placu Braci Kożuchów. Do niewielkiej liczby zachowanych świadectw popełnionej tam zbrodni zalicza się także Maus. Opowieść ocalałego Arta Spiegelmana – powieść graficzna, która stała się podstawą spektaklu Remigiusza Brzyka i Igi Gańczarczyk.

The Employees, reż. Łukasz Twarkowski, teatrgaleria STUDIO im. S. I. Witkiewicza w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Obelisk

The Employees wciąga. Intrygują chronologiczne zmyłki, tajemnicze obiekty animowane w sensualnych choreografiach i postępująca emancypacja humanoidów.

Szklana menażeria, reż. Paweł Paczesny, Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Bez zbędnych popisów

Szklana menażeria w Teatrze Jaracza to miłe zaskoczenie. Dostajemy oszczędną, niekiedy formalną opowieść demonstrującą tragedię opisaną przez amerykańskiego dramatopisarza.

My Way, reż. Krystyna Janda, Teatr Polonia w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Fenomen Krystyny Jandy

Czym jest My Way z tekstem, koncepcją, w reżyserii i wykonaniu Jandy? Osobistym scenicznym monologiem, który ma coś z jubileuszowej laurki, estradowego występu, stand-upu i oczyszczającego seansu.

Mała Piętnastka – legendy pomorskie, reż. Tomasz Man, Nowy Teatr w Słupsku

Anna Jazgarska

Recenzje

A tam ciągle nie ma nas

Mała Piętnastka – legendy pomorskie w reżyserii Tomasza Mana to przedstawienie zwracające się w kierunku największej katastrofy na wodach śródlądowych w historii powojennej Polski.

Kobieta i życie, reż. Gosia Dębska, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatr Śląski im. St. Wyspiańskiego w Katowicach

Zuzanna Berendt

Recenzje

Nie-cała historia

Najdotkliwsze w Kobiecie i życiu było dla mnie to, że inni (bez względu na płeć) są w stanie jedynie szkodzić bohaterce.

Pinokio, reż. Agata Kucińska, Wrocławski Teatr Lalek

Mirosław Kocur

Recenzje

Lamenty nad człowiekiem z gąbki

Wydawałoby się, że Pinokio we Wrocławskim Teatrze Lalek od początku skazany był na sukces. Opowieść o drewnianym chłopcu z wydłużającym się nosem to wręcz wymarzony materiał dla teatru lalek.