Jarosław Tumidajski – Artykuły, Informacje

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Jarosław Tumidajski

Kim jest pan Schmitt?, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Współczesny w Warszawie

Aleksandra Rembowska

Recenzje

Tam, gdzie łososie są szczęśliwe

Sztukę Sébastiena Thiéry’ego reżyseruje w Teatrze Współczesnym Jarosław Tumidajski. Zręczność reżysera i aktorskie talenty sprawiają, że widzowie wydają się równie zdziwieni rozwojem absurdalnych wypadków, co główni bohaterowie.

Gdybym cię nie poznał, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Współczesny w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

It Started With A Kiss…

W tym roku minęło 40 lat dyrekcji Macieja Englerta, prawdziwy rekord, ale i symbol stałości w tym coraz bardziej niestałym świecie. Wiele się zmieniło, a „firma” – jak często nazywano Teatr Współczesny – trwa.

Kuchnia Caroline, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Współczesny w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Od kuchni

Kuchnię Caroline ogląda się z dużą przyjemnością. Przede wszystkim ze względu na znakomity zespół Teatru Współczesnego.

Trzecia pierś, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Współczesny w Warszawie

Joanna Ostrowska

Recenzje

Kolejne jądro czegoś tam

Za każdą tragedią mężczyzny stoi jakaś kobieta. Egzemplifikacją tej myśli jest Trzecia pierś Ireneusza Iredyńskiego, którą w warszawskim Teatrze Współczesnym wystawił Jarosław Tumidajski.

Zbrodnie serca, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Współczesny w Warszawie

Magdalena Figzał-Janikowska

Recenzje

Siostrzana siła

Warszawski spektakl Tumidajskiego wydaje się spełniać swe podstawowe zamierzenia – jest sprawnie przygotowaną sztuką obyczajowo-psychologiczną, podporządkowaną realistycznej konwencji.

Czas barbarzyńców, reż. Jarosław Tumidajski, Teatr Współczesny w Warszawie

Dominik Gac

Recenzje

Nie ma strachu

Tumidajski nie uległ pokusie i nie spróbował odsłonić przed widzami tego, co sam Taylor pozostawił zakrytym, mianowicie omawianych w dramacie bulwersująco barbarzyńskich inscenizacji Króla Edypa i Ryszarda III.

Łukasz Drewniak

Opinie

K/136: Pijana Warszawa i inne miasta

Kameralne spektakle T.C.R. mają w sobie szlachetne skupienie. Nie moralizują. Nie zmuszają do interwencji. Ot, takie sobie, intymne kontemplacje codzienności.