Lena Frankiewicz – Artykuły, Informacje

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Lena Frankiewicz

Feblik, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy

Malwina Głowacka

Recenzje

Jak napisać modny dramat?

Teatr Narodowy podjął próbę otwarcia na współczesną polską dramaturgię. Niestety nie można jej uznać za udaną. Feblik to kręcenie loków na łysinie, żeby przywołać znakomity aforyzm Karla Krausa.

Dyplom ze snów, reż. Lena Frankiewicz, Akademia Sztuk Teatralnych im. St. Wyspiańskiego w Krakowie filia we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Miewałem lepsze sny

Tytuł nie kłamie, Dyplom ze snów wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych w rzeczy samej jest ze snów.

„Koniec, który staje się początkiem czegoś nowego”

Momo, reż. Lena Frankiewicz, Miejski Teatr Miniatura w Gdańsku

Anna Jazgarska

Recenzje

„Koniec, który staje się początkiem czegoś nowego”

Momo jest przedstawieniem kilku dobrych scen, świetnej muzyki i choreografii. Jako całość natomiast zawodzi głównie z powodu kiepskiej dramaturgii.

Magda Piekarska

Rozmowy

Tiktokerka idzie na wojnę

W przypadku wojny w Ukrainie zadanie dokumentalnego zapisu w wystarczającym stopniu wypełniają media. Nam wszystkim brakuje natomiast języka porozumienia. Rozmowa z reżyserką Małgorzatą Maciejewską.

Woda w usta, reż. Lena Frankiewicz, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Wilgoć

Woda w usta – utwór wyróżniony sceniczną realizacją w IV Konkursie Dramaturgicznym „Strefy Kontaktu”– jest tekstem wielowymiarowym i wielopoziomowym.

Tata, reż. Tomasz Maśląkowski, Teatr Lalek Arlekin im. Henryka Ryla w Łodzi

Piotr Olkusz

Recenzje

Tata każdego z nas

Toon Tellegen i twórcy Arlekina są w pierwszej kolejności zainteresowani dotarciem do młodego umysłu jeszcze przed etapem nazywania.

Piknik pod Wiszącą Skałą, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy

Malwina Głowacka

Recenzje

Nie każcie nam zakładać gorsetów

W Teatrze Narodowym Lena Frankiewicz realizuje Piknik pod Wiszącą Skałą w nowej adaptacji scenicznej Małgorzaty Anny Maciejewskiej.

Jakub Kasprzak

Rozmowy

Monitory nas nie ocalą

Humanka rozgrywa się w dekoracjach – jak to określił autor – „nieodległej przyszłości", są one jednak dla mnie tylko pretekstem. Rozmowa z reżyserką Leną Frankiewicz.

Humanka, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Nowy im. Kazimierza Dejmka

Piotr Olkusz

Recenzje

Człowiek robotowi małpą

Humanka to spektakl z kategorii „zrobionych” – z aktorami grającymi postaci, ze scenografią metaforyzującą kilkuwątkową fabułę, z dobrą techniką i pomyślanymi strojami.

Jak być kochaną, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Płyniemy, lecimy, błękit i stal

Jak być kochaną w Teatrze Narodowym wynika z głębokiej lektury tekstu, który staje się kanwą do stworzenia własnej, oryginalnej wizji scenicznej, dopracowanej i przemyślanej.