Teatr im. Stefana Żeromskiego

Agnieszka Rzonca  Recenzje

Uważaj na drzewko

Historia tajemniczego mężczyzny – „człowieka z gór” podziałała na wyobraźnię Eweliny Marciniak i Michała Buszewicza.

Marcin Wasyluk  Rozmowy

Teatr, czyli dla każdego coś niemiłego

Jak mówił Kantor: „Do teatru nie wchodzi się bezkarnie!” Właśnie ten napis wita naszych widzów przy wejściu. Rozmowa z Piotrem Szczerskim, dyrektorem kieleckiego Teatru im. Stefana Żeromskiego.

Agata Dąbek  Recenzje

Smutna komedia?

Choć Levin, a za nim Szczerski opowiada historię niby miłosną, już na wstępie wypadałoby raczej porzucić myśl o magicznych uniesieniach i metafizycznych wzlotach.

Joanna Ostrowska  Recenzje

Subiektywnie o Kontrapunkcie

Tegoroczny Kontrapunkt niewątpliwie pobudzał do refleksji, co należy mu zapisać na plus, nawet jeśli była to czasem refleksja krytyczna i nieprzyjemna.

Piotr Olkusz  Recenzje

Kasia kalkuluje

Poskromienie złośnicy w reżyserii Katarzyny Deszcz nie tyle unika skrajności, ile realizuje zasadę „każdemu po trochu”.

Marcin Wasyluk  Recenzje

Prze-Rysová-nie

O ile Twardy gnat, martwy świat operuje przede wszystkim humorem, o tyle pierwsza część dyptyku, Na końcu łańcucha, wstrząsa odbiorcą.

Piotr Olkusz  Recenzje

Stalinowska akademia

W materiałach promocyjnych Teatru im. S. Żeromskiego przeczytałem, że Hemar. Poeta przeklęty mówi „kontrowersyjnie i mocno o współczesnej historii”. Nieprawda.

Tomasz Mościcki  Recenzje

Upadek w cieniu palm

Przedstawienie Michała Kotańskiego nie jest muzealnym tworem. Ma wszelkie atrybuty nowoczesności.

Łukasz Drewniak  Ludzie

Pożegnanie Piotra Szczerskiego

Panie Piotrze, to już. Pewnie tam gdzieś w teatralnej poczekalni między światami milczycie sobie od paru dni z Mrożkiem.

Łukasz Drewniak  Opinie

K86/ Zasłonięte

Czasem zupełnie różne spektakle składają się na dziwne triady. Łączy je nawet nie podobna strategia twórcza, tylko jedno hasło problemowe, jeden aspekt badanej rzeczywistości.

Marcin Wasyluk  Rozmowy

Krzyżak z Kielcami

To, co jest dobrego w Żeromskim – i trudno wymyślić coś innego w jedynym teatrze dramatycznym w województwie – to ta różnorodność, na którą się zgodził Szczerski i którą zaakceptowali widzowie. Rozmowa z Michałem Kotańskim, dyrektorem Teatru im. Stefana Żeromskiego w Kielcach.

Łukasz Drewniak  Opinie

K/119: Pozory nie mylą

Też oglądam serial Artyści Strzępki i Demirskiego. Oglądam z dyskomfortem, że nabijam prezesowi Kurskiemu oglądalność.

Piotr Olkusz  Recenzje

Na zakręcie

Harper w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego, podobnie jak sam dramat Simona Stephensa, to rodzaj układanki rozłożonej w czasie: im dłużej patrzymy, tym więcej zaczyna do siebie pasować.

Łukasz Drewniak  Opinie

K/160: Trzy wakacyjne lamentacje

Plany repertuarowe poznańskiego Polskiego i teatru Żeromskiego w Kielcach są zaiste mocarstwowe. Tak się nawet zastanawiam, czy nie za bardzo.

Joanna Ostrowska  Recenzje

Odpuść nam nasze winy

1946 to znakomity spektakl, mądry i chwalebnie erudycyjny, w którym każda myśl, także cudza, ma swoje uzasadnienie.

Magdalena Figzał-Janikowska  Recenzje

Anatomia zła

Spektakl Moniki Strzępki nie stanowi adaptacji opowiadania Josepha Conrada, co sugeruje już sama zmiana tytułu.

Magdalena Figzał-Janikowska  Recenzje

Patriota czy renegat?

Życiorys Józefa Bema, choć obejmujący koniec XVIII i pierwszą połowę XIX wieku, przyrównać można do biogramu niejednego hollywoodzkiego superbohatera.

Łukasz Drewniak  Opinie

K/192: Kleczewska: kobieta i wahadło

Póki co nie sklejają mi się w żadną całość te dwie premiery, a przecież wszystkie znaki na ziemi i niebie wskazują, że są całością.

Hanna Raszewska-Kursa  Rozmowy

Delikatność ciała i mobilność prekariatu

Grupa osób na umowach śmieciowych to nie są śmieciowi ludzie, a osoby ciężko pracujące, na wiele, wiele frontów. I powinny być zabezpieczone. Rozmowa z Agnieszką Kryst, tancerką i choreografką.

Magdalena Figzał-Janikowska  Recenzje

Kra krę mija

Siłą napędową spektaklu Dance Mom Wojciecha Grudzińskiego jest rytm. To on organizuje rytualny porządek sceniczny, w który wpisana zostaje intymna relacja choreografa z własną matką.