Henryk Mazurkiewicz

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Henryk Mazurkiewicz

Henryk Mazurkiewicz

Doktor nauk humanistycznych, krytyk teatralny, członek redakcji portalu „Teatralny.pl”. Pisze dla „Teatru”, kwartalnika „nietak!t”, internetowego czasopisma „Performer” i „Dialogu”. Współautor e-booka Offologia dla opornych. Współorganizuje Festiwal Niezależnej Kultury Białoruskiej we Wrocławiu.

Życie niedokończone. Z Lechem Raczakiem rozmawia Jacek Głomb, żywosłowie.wydawnictwo

Recenzje

Robić własny teatr

Życiu niedokończonemu do ścisłej kroniki jest bardzo daleko. Liczą się tu zarówno fakty, jak też intuicje, wrażenia i emocje. Próba uchwycenia atmosfery i ducha czasów.

Woda w usta, reż. Lena Frankiewicz, Wrocławski Teatr Współczesny im. Edmunda Wiercińskiego

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Wilgoć

Woda w usta – utwór wyróżniony sceniczną realizacją w IV Konkursie Dramaturgicznym „Strefy Kontaktu”– jest tekstem wielowymiarowym i wielopoziomowym.

Antygona, reż. Jakub Čermák, Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Tragiczny dar bogów

W dniu, gdy oglądam Antygonę w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, w Ukrainie od ponad tygodnia trwa wojna. Między stronami konfliktu zaczęły się już pierwsze pertraktacje.

Prastare opowieści, reż. Honorata Mierzejewska-Mikosza, Teatr Lalki i Aktora w Opolu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Stare i nowe drogi

Prastare opowieści pozostają zadziwiająco spójne w swej estetyce i poetyce, którą współtworzy muzyka Piotra Nazaruka oraz obrazy rzucane na scenografię dzięki epidiaskopowi.

Jarosław Jakubowski, Witaj Barabaszu, Agencja Dramatu i Teatru

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

A teraz idź żyć

Jakubowski to niewątpliwie dramaturg-filozof, z czym się wcale nie kryje. Odniosłem nawet wrażenie, że w swoich sztukach próbuje rozstrzygnąć czy świat jest wart zbawienia i ocalenia.

Instytut, reż. Jędrzej Wielecki, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Oni

Pierwsza inscenizacja teatralna Instytutu, będąca jednocześnie debiutem reżyserskim Jędrzeja Wieleckiego, jest z założenia skromna i skupiona na aktorach.

Duży Książę i Czarny Pies, reż. Magda Skiba, Stowarzyszenie Inicjatyw Twórczych w Legnicy

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

To się jeszcze da naprawić

Duży Książę i Czarny Pies to też dobrze zrobione i świetnie zagrane przedstawienie. Trwa niecałą godzinę i składa się z trzech części.

Szeol, reż. Jarosław Fret, Instytut im. Jerzego Grotowskiego

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Cień spektaklu

Szeol to niewątpliwie wieczór Moniki Wachowicz, aktorki wywodzącej się z offu i od ponad siedemnastu lat współpracującej z Teatrem A Part w Katowicach.

Czas na mnie, reż. Jan Szurmiej, Teatr Polski we Wrocławiu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Czas na esemesa

Po co nam Różewicz w „esemesowym skrócie”? Czy nie warto było skupić się na wybranym zagadnieniu, temacie, okresie z życia artysty lub wątku z jego twórczości?

Badania ściśle tajne, reż. Norbert Rakowski, Teatr im. Jana Kochanowskiego w Opolu

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Przyszłość ściśle niepewna

Badania ściśle tajne są pełne żywych emocji i nie brakuje im kryminalnej niemalże intrygi. Chciałbym, żeby takiego teatru było więcej, chociaż wiem, że nie każdemu przypadnie do gustu.