Malwina Głowacka

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Malwina Głowacka

Malwina Głowacka

Doktor nauk humanistycznych. Wykładowca Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej w Warszawie i Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Publikowała w "Teatrze", którego była redaktorem, a także w "Dialogu" i "Więzi". Pracowała również jako sekretarz redakcji w wydawnictwie Świat Książki.

Feblik, reż. Lena Frankiewicz, Teatr Narodowy

Recenzje

Jak napisać modny dramat?

Teatr Narodowy podjął próbę otwarcia na współczesną polską dramaturgię. Niestety nie można jej uznać za udaną. Feblik to kręcenie loków na łysinie, żeby przywołać znakomity aforyzm Karla Krausa.

Vanitas, reż. Maciej Englert, Teatr Współczesny w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Przemijanie

Vanitas we Współczesnym traktuję jako jeden z wielu spektakli wpisujących się w styl firmy, jak zwykło się nazywać tę warszawską scenę.

Gra snów, reż. Sławomir Narloch, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Córka boga wśród ludzi

Odnoszę wrażenie, że Sławomir Narloch, posiadający oryginalny i rozpoznawalny styl, pozostaje bezradny wobec niefortunnej i nieprzyjaznej scenografii.

Ciemny grylaż, reż. Cezary Żak, Och-Teatr w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Ciemny grylaż powraca

Ciemny grylaż w nowej, współczesnej odsłonie okazuje się nadal aktualny.

Czego nie widać, reż. Piotr Cieplak, Teatr Komedia w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

„rany boskie, jutro premiera”

Piotr Cieplak nie pierwszy raz sięga po farsę. W 2005 roku z powodzeniem zrealizował Słomkowy kapelusz Eugène Labiche’a w warszawskim Teatrze Powszechnym.

Wariacje enigmatyczne, reż. Artur Tyszkiewicz, Teatr Ateneum im. Stefana Jaracza w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Talent i rutyna

W spektaklu Artura Tyszkiewicza autotematyczność nie została w pełni wyartykułowana.

Jak się starzeć bez godności, reż. Maciej Podstawny, Teatr Komedia w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Czy starość ma przyszłość?

Najnowsza premiera Komedii była dla mnie okazją, by tak rzec, do powrotu po latach. Powrotu bardzo udanego.

Opowieści Lasku Wiedeńskiego, reż. Małgorzata Bogajewska, Teatr Narodowy w Warszawie

Malwina Głowacka

Recenzje

Na pewnej cichej ulicy

Małgorzata Bogajewska zrobiła świetne przedstawienie. W centrum jej zainteresowania znajduje się człowiek, którego prześwietla, obnażając najdalsze rewiry jego duszy.