Tomasz Mościcki

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Tomasz Mościcki

Tomasz Mościcki

Doktor nauk humanistycznych, krytyk teatralny, dziennikarz. Absolwent Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej PWST. Autor książek: Teatry Warszawy 1939, Teatr Qui Pro Quo. Kochana stara buda, Teatry Warszawy 1944-45. Współpracował z czasopismami „Po prostu” i „Życiem”. Recenzent teatralny „Dziennika” i „Odry”. Współpracuje z Polskim Radiem, prowadząc audycje poświęcone współczesnemu życiu teatralnemu. Artysta fotografik.

Faust, reż. Wojciech Faruga, Teatr Narodowy.

Recenzje

I znów reżyser ma pomysły

Odrzucenie całego ciężaru i powagi uczyniło z wielkiego dzieła nieskładną i mętną historię, fałszywiej przedstawiającą Fausta niż libretto operowe.

Panna Julie, reż. Anna Skuratowicz, Teatr Polski im. Arnolda Szyfmana w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Halka w negatywie

Przedstawienie Anny Skuratowicz zdaje się być wiwisekcją toksycznej relacji dwojga ludzi, którzy fatalnym zrządzeniem losu wpadli na siebie.

Geniusz, reż. Jerzy Stuhr, Teatr Polonia w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Szampan u ludojada

Jerzy Stuhr przedstawienie wyreżyserował i obsadził siebie w roli Konstantego Stanisławskiego. Tą rolą i tym przedstawieniem zapowiedział już swoje odejście z teatru.

Dolce vita, reż. Marcin Hycnar, Teatr Współczesny w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Słodkie życie na śmietniku

Dolce vita Julii Holewińskiej i Kuby Kowalskiego w reżyserii Marcina Hycnara w Teatrze Współczesnym nawet jeśli zmusza do śmiechu, to jest to śmiech ze smutku i… zażenowania.

Głowa w piasek, reż. Maria Seweryn, Teatr Polonia w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Niechęć do pralinek

Niby wszystko się tu zgadza: akcja toczy się wartko, czasami nawet wedle najlepszych reguł rządzących farsą, jednak Głowa w piasek Matta Murraya w Teatrze Polonia ma w sobie coś… dziwnego.

Znieważeni, reż. Przemysław Bluszcz, Teatr Ateneum w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Znieważeni, oblepieni, bezradni

Dziś wszędzie i codziennie bezradni widzimy, jak dobrze się ma kłamstwo, półprawdy, postprawdy. Przerażająca moc kłamstwa – ta diagnoza Maraiego to zasadnicza treść Znieważonych w Teatrze Ateneum.

Berlin Berlin, reż. Wojciech Adamczyk, Teatr Współczesny w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

U „cioci Stasi”

Wojciech Adamczyk, który to przedstawienie wyreżyserował, zdaje się bawić dawną rzeczywistością najbardziej bodaj ponurego kraju demokracji ludowej.

Alicja w krainie snów, reż. Wawrzyniec Kostrzewski, Teatr Ateneum

Tomasz Mościcki

Recenzje

Sen mara…

Małgorzata Sikorska-Miszczuk i Wawrzyniec Kostrzewski stworzyli teatralny scenariusz, w którym pojawiają się Carollowskie postaci i motywy, ale dość gruntownie przetworzone.

Amadeusz, reż. Anna Wieczur, Teatr Dramatyczny m. st. Warszawy

Tomasz Mościcki

Recenzje

Adieu

Pojedynek dwóch wielkich kompozytorów, czyli Amadeusz Petera Shaffera – od początku do końca lipca na deskach warszawskiego Teatru Dramatycznego.

Mąż i żona, reż. Krystyna Janda, Teatr Polonia w Warszawie

Tomasz Mościcki

Recenzje

Jak w Teatrze Letnim

W teatralnym dupleksie prowadzonym przez niestrudzoną Krystynę Jandę powroty. Weterani Teatru Powszechnego z lat jego świetności przypomnieli sztuki, w których kiedyś grali.