Zuzanna Berendt

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Zuzanna Berendt

Zuzanna Berendt

Doktorantka w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego, krytyczka teatralna, kuratorka. Publikuje w „Didaskaliach” i „Dialogu”.

Nazywam się Anna Walentynowicz, reż. Anna Gryszkówna, Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie

Piotr Rowicki, autor scenariusza spektaklu Nazywam się Anna Walentynowicz, oraz reżyserka Anna Gryszkówna postanowili w scenicznej biografii robotnicy i działaczki połączyć perspektywę prywatną i publiczną.

Oresteia, reż. Michał Zadara, Teatr Akademii Sztuk Teatralnych w Krakowie

Recenzje

Jak to działa?

Tym, co wartościowe w propozycji Zadary jest docenienie zespołowości jako głównego czynnika napędzającego i organizującego pracę.

Kobieta i życie, reż. Gosia Dębska, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatr Śląski im. St. Wyspiańskiego w Katowicach

Zuzanna Berendt

Recenzje

Nie-cała historia

Najdotkliwsze w Kobiecie i życiu było dla mnie to, że inni (bez względu na płeć) są w stanie jedynie szkodzić bohaterce.

Botticelli, reż. Paweł Świątek, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie

Zuzanna Berendt

Recenzje

Ruchome obrazy

Poetyka tekstu Tannahilla bardzo dobrze zgrała się ze znanym krakowskiej publiczności idiomem estetycznym teatru Świątka.

Zuzanna Berendt

Rozmowy

Bliskie sobie światy

Obserwacja Patrycji i uczestników warsztatów w pracy z PJM i zdobycie wiedzy o tym, jaką wagę kulturową ma używanie języka migowego dla osób głuchych, wpłynęło na moją decyzję, że będzie on obecny w spektaklu. Rozmowa z twórcami spektaklu Translacje: Erykiem Makohonemi Patrycją Jarosińską oraz producentką Izabelą Zawadzką.

1989, reż. Katarzyna Szyngiera, Teatr im. J. Słowackiego w Krakowie, Teatr Szekspirowski w Gdańsku

Zuzanna Berendt

Recenzje

Historie i herstorie Solidarności

1989 jest bez wątpienia triumfem reżyserskim Szyngiery, która tworząc ten spektakl, pokazała, że świetnie radzi sobie z przedsięwzięciami łączącymi różnorodne środki artystyczne, wielowątkową i opartą na faktach narrację oraz klarowne przesłanie polityczne.