Recenzje | Portal Teatralny.pl

AKCEPTUJĘ

Strona używa plików cookies, korzystanie z niej oznacza, że pliki te zostaną zamieszczone na Twoim urządzeniu. więcej »

ZAMKNIJ

Nie masz konta?zarejestruj się

regiony

kliknij na określony region

Jesteś tutaj:

Strona główna
Recenzje

Spaghetti, reż. Søren Ovesen, Teatr Baj w Warszawie, Theatergruppe Batida w Kopenhadze

Arcymistrz i prawodawca naszego teatru dla najmłodszych, Jan Wilkowski, uważał, że przeznaczony dla nich teatr, choć robiony innymi środkami, powinien mieć w sobie rzetelność i odpowiedzialność tworzenia.

Stara kobieta wysiaduje, reż. Grzegorz Bral, Teatr Polski we Wrocławiu

Magda Piekarska

Recenzje

Zmęczona drag queen wysiaduje

Grzegorz Bral bierze się za dramat Tadeusza Różewicza. I na scenie Teatru Polskiego we Wrocławiu ginie pod stosami makulatury.

DOMówka, Joanna M. Czajkowska, Magdalena Agata Wójcik, Sopocki Teatr Tańca

Anna Jazgarska

Recenzje

Przekleństwa niewinności

To świetny mariaż dwóch ścieżek artystycznej twórczości, dwóch odmiennych poetyk tańca, wreszcie – dwóch odmiennych biografii kobiecych.

Nowe szaty królowej, reż. Katarzyna Hora, Teatr im. Stefana Batorego z Chorzowa

Henryk Mazurkiewicz

Recenzje

Przyszłość Stefana Batorego

Spektakl Nowe szaty królowej pęcznieje od cytatów i aluzji. Pomysłowo żongluje różnymi konwencjami. Czasami przypomina musical, innym razem przerywa się, by zaprezentować satyryczny spot reklamowy.

Wolny strzelec/Der Freischütz, reż. Cezary Tomaszewski, Opera Wrocławska

Mirosław Kocur

Recenzje

Cezary w Wilczym Jarze

Radykalne zabiegi inscenizacyjne Cezarego Tomaszewskiego uwspółcześniają operę, a skróty, humor i polskojęzyczny narrator znacznie ułatwiają rodzimemu widzowi śledzenie akcji.

Debil, reż. Piotr Ratajczak, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie i Festiwal Łódź Czterech Kultur

Piotr Olkusz

Recenzje

Wzięci głodem

Powiedziałby ktoś, że spektakl o problemach osób z niepełnosprawnościami powinien wzywać nas do działania. Debil Piotra Ratajczaka może i wzywa, ale to nie wyklucza bezradności.

Chaplin, reż. Wiktor Rubin, Teatr Żydowski im. Estery Rachel i Idy Kamińskich

Dominik Gac

Recenzje

Żyd? To nawet nie jest on

Charlie Chaplin nie był Żydem, ale przecież nie trzeba być Żydem, żeby za Żyda uchodzić.

Kto zabił mego ojca, reż. Ivo van Hove

Mirosław Kocur

Recenzje

Gry z prawdą

Minimalistyczna inscenizacja zachwyca. Van Hove skupił całą uwagę na aktorze i jego transformacjach. Kesting to wielki wirtuoz sztuki teatru.

Wyspa, reż. Daria Kopiec, Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu

Anna Jazgarska

Recenzje

Wyspa Niby Nigdy

Oglądając przedstawienia Kopiec, ma się nieodparte wrażenie, że pracujących nad spektaklem twórców i twórczynie łączy szczególne porozumienie, że ich relacja ma charakter wolnościowy i kolektywny.

Słowo las znaczy świat, reż. Weronika Szczawińska i Piotr Wawer jr., Teatr Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu

Magda Piekarska

Recenzje

Wieczna wycinka

Sięgając po nieco zapomnianą nowelę Słowo las znaczy świat Ursuli K. Le Guin, Weronika Szczawińska i Piotr Wawer jr. odkrywają jej aktualny potencjał.